သဲျပင္ ႏွင့္္ေက်ာက္တုံး

တစ္ေန႕ေသာအခါ လူငယ္ေလး သူငယ္ခ်င္း နွစ္ေယာက္ ဟာ သဲကႏၱာရ တခုကုိ ျဖတ္ျပီး လမ္းေလွ်ာက္ ခရီီး ထြက္လာၾကတယ္။ ခရီးတစ္ေနရာအေရာက္မွာ သူတုိ႕နွစ္ေယာက္ဟာ စကားမ်ားျပီး ရန္ထျဖစ္ၾကေတာ့တယ္။ အဲဒီလုိျဖစ္ၾကတဲ့အခါမွာ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္က ေနာက္ တစ္ေယာက္ရဲ႕ ပါးကုိ ထထုိးလုိက္တယ္။ အထုိးခံရတဲ့ လူငယ္ေလးဟာ ေတာ္ေတာ္ ေလး နာသြားျပီး ဘာစကားမွျပန္မေျပာပဲ သူဟာ သဲျပင္ေပၚမွာ ဒီလုိေရးခ်လုိက္တယ္။ "ယေန႔ .. ငါ့အခင္ဆုံး သူငယ္ခ်င္း င့ါကုိထုိး၏။ "

အဲလုိနဲ႔ သူတုိ႕နွစ္ေယာက္ဟာ သဲကႏၱာရမွာရွိတဲ့ စိမ္းလန္းစုိေျပျပီး ေျမၾသဇာေကာင္းတဲ့ ေနရာ ကုိိ ေရာက္တဲ့အထိ ဆက္ေလွ်ာက္လာၾကျပီး၊ အဲဒီမွာ ေျခ၊ လက္သန္႕စင္ကာ တစ္ေထာက္နားဖိုိ႕ ဆုံးျဖတ္လုိက္ၾကတယ္။ အဲဒီမွာ အထုိးခံရတဲ့ လူငယ္ေလးဟာ အခန္႕မသင့္ပဲ ႏြံနွစ္ျပီး၊ ႏြံထဲက ရုန္းမထြက္နဳိင္ဘဲ ေသလုေျမာပါးျဖစ္ေနခဲ့တယ္။ ထုိးလုိက္တဲ့ သူငယ္ခ်င္းက ျမင္ေတာ့ ေသမယ့္ ေဘး က ကယ္လုိက္ပါတယ္။ ေသေဘးကလြတ္လာျပီး ပုံမွန္အေနအထားကုိေရာက္လာတဲ့ အခါမွာ၊ သူဟာ ေက်ာက္တုံးၾကီးတစ္ခုေပၚမွာ ေနာက္တစ္ဖန္စာေရးလုိက္ျပန္တယ္။ “ယေန႕ငါ့အခင္ဆုံး သူငယ္ခ်င္း ငါ့အသက္ကုိ ကယ္ခဲ့၏။”

ဒီလက္နဲ႕ ထုိးလည္းထုိး၊ ကယ္လဲကယ္ခဲ့တဲ့ သူငယ္ခ်င္း က သူငယ္ခ်င္းရဲ ့လုပ္ရပ္ကို နားမလည္ႏိုင္ပဲ ေမးလုိက္ပါတယ္။" ငါ မင္းကုိ နာက်င္ေအာင္လုပ္တဲ့ အခါတုန္းက မင္းဟာ သဲျပင္ေပၚမွာေရးခဲ့တယ္။ အခုလည္း ေက်ာက္တုန္းေပၚမွာေရးျပန္ျပီ၊ ဒါဟာ ဘာေၾကာင့္လဲ။ "

သူ႕ သူငယ္ခ်င္းက သူ႕ကုိ ဒီလုိ ျပန္ေျဖခဲ့တယ္။ " သူငယ္ခ်င္း ေရ...တစ္စုံတစ္ေယာက္က မင္း ကုိ နာက်င္ေအာင္ ျပဳလုပ္တဲ့အခါမွာ၊ မင္းရဲ႕တုန္႕ျပန္မႈေတြက ခြင့္လႊတ္ျခင္းေတြပါတဲ့ ေလရဲ႕ပယ္ဖ်က္ ျခင္းကုိခံရမယ့္ သဲျပင္ေပၚမွာေရးထားတဲ့ စာသားေတြလုိ မင္းလည္းပဲ သူတုိ႕ မေကာင္းတာေတြကုိ ေလေတြလုုိ အလြယ္တကူ ပယ္ဖ်က္သင့္တယ္။ ဒါေပမယ့္ တစ္စုံတစ္ေယာက္က မင္းကုိ ေကာင္းတာ ေတြလုပ္ေပးတဲ့အခါမွာေတာ့ ေလေတြ အလြယ္တကူမဖ်က္နဳိင္တဲ့ ေက်ာက္တုံးေပၚမွာ မွတ္တမ္းတင္ ေရးသားထားသင့္တယ္။"

အဲဒီလုိပဲ ကၽြြန္ေတာ္တုိ႕ရဲ႕ နာက်င္မႈ႕ေတြနဲ႕ နာက်ည္းမႈေတြကုိ သဲေပၚမွာ ေရးထားတဲ့စာေတြလုိ အလြယ္တကူ ပယ္ဖ်က္ႏိုင္ဖို ့ၾကဳိးစားသင့္သလုိ က်ြန္ေတာ္တုိ႕အတြက္ ေကာင္္းက်ဳိးျဖစ္ေေစမယ့္ အရာေတြကုိေတာ့ ေက်ာက္တုံးေတြ ေပၚမွာ မွတ္တမ္းတင္ၾကရေအာင္လားဗ်ာ။

(ဒီအေၾကာင္းေလးကုိ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား သိၾက၊ ဖတ္ဖူးၾကမယ္လုိ႔ထင္ပါတယ္။ ေမလ္းထဲကရတဲ့ အနွစ္သာရရွိတဲ့အေၾကာင္းေလးမို ့ျပန္လည္ေဝမွ်ျခင္း သက္သက္သာျဖစ္ပါတယ္။ ကၽြန္မတို ့လည္းပဲ ဒီလိုက်င့္ ႏိုင္ၾကဖို႔ အေတာ္ေလးႀကိဳးစားၾကရအံုးမလားပဲ။ ေဒါသျဖစ္ရင္ ေဒါသအေလွ်ာက္ အမွားေတြ မျပဳၾကပဲနဲ ့အသိ ညာဏ္ေလးနဲ ့သံုးသပ္တတ္ေအာင္၊ ေက်းဇူး ရွိရင္လည္း အဲဒီေက်းဇူးေတြကို တန္ဖိုး ထားတတ္ေအာင္ပါ။)

မွတ္ခ်က္။ ။ စာေရးသူအမည္နာမကိုေတာ့ေသခ်ာမသိတာေၾကာင့္ အကယ္၍ေရးသားသူကို သိပါက ေျပာၾကားေပးႏိုင္ပါတယ္။ ႏိုင္းႏိုင္းစေနကလည္း သည္အေၾကာင္းေလးကိုေရးထားဖူး တာသိရပါတယ္။

http://www.nineninesanay.net/2007/12/blog-post_8772.html မွာဖတ္ႏိုင္ပါတယ္။

18 ေယာက္ေဆြးေႏြးခ်က္:

kiki said...

တစ္ ရျပန္ ျပီ .
( ရ မွာ ေပါ့ ေလ ..သိတယ္ ဟုတ္ )
ဖြားကိ တို ့ကေတာ့ သဲျပင္မွာေရာ ေက်ာက္တံုး ေပၚမွာ ပါ ဘာမွ မေရးပါဘူး ။
E ေခတ္ၾကီးထဲ ေရာက္ေနျပီ ဆိုေတာ့ ..ၾကိဳက္တာေတြေရာ မၾကိဳက္တာေတြေရာ ... blogspot.com ေပၚမွာပဲ ေရးေတာ့တယ္ သိလား .. း)) ၊။
မလိုခ်င္တဲ့ အခ်ိန္ delete လုပ္လိုက္ ၊ ျပီးတာပဲ ေလ... း))))

( blogspot ၾကီး အဖ်က္ခံရတဲ့ အခ်ိန္ဆိုရင္ေတာ့ ဘယ္မွာ ေရးရမလည္း သိေသးဘူး )

ေနေကာင္းေအာင္ေနပါ ။။
သဲျပင္ေပၚလည္း ထြက္မေနနဲ ့ ။ ေက်ာက္တံုးေပၚလည္း တက္ မေနနဲ ့ သိလား ။ အပူရွပ္၊ေခ်ာ္လဲ ေနမွာစိုးလို ့ ေနာ္ ။ း))))

ဂ်ပန္ေကာင္ေလး said...

ဟုတ္တယ္... ဒီစာေလးကို ဖတ္ဖူးတယ္. ၾကိဳက္လည္း ၾကိဳက္တယ္.. အခုလည္း ထပ္ဖတ္တယ္.. ထပ္ၾကိဳက္တယ္...

Anonymous said...

စာေလးလာဖတ္တယ္သိလား
ဖတ္ျပီးသားေလးပါၾကိဳက္တယ္
မမ ေနမေကာင္းဖူးလား???
ေနျမန္ျမန္ေကာင္းပါေစေနာ္
အေပၚဆံုးက ကေလးဇိုးၾကီး
၁ ရတာသေဘာေခြ ့ေနတယ္
ဟီ ဟီ ေျပးးးးးးးးးးးးျပီ လာသတ္ေနမွာဆိုးလို ့

မိုးစက္အိမ္ said...

မဖတ္ဘူးဖူးအမရ အဓိပာယ္ေလး သေဘာက်မိတယ္ဗ်ာ
ကြ်န္ေတာ္တို ့တေတြလည္း သဲၿပင္မွာထက္ ေက်ာင္တံုးမွာ
စာတင္ၾကရေအာင္လားဗ်ာ :)

ကိုလူေထြး said...

ဘေလာ့စာမ်က္ႏွာေတြကေရာ သဲေတြလား ေက်ာက္တံုးေတြလား...

းဝ)

ဂ်စ္တူး ( မံုရြာ ) said...

တကယ့္ကိုတန္ဘိုးထားသင့္ပါတယ္-
ေမးထဲကိုပို့လို့ဖတ္ဘူးတယ္-ျပန္ရွာၾကည့္တယ္မေတြ့ေတာ့ဘူး-ဘယ္သူပို့သလဲဆိုတာသိခ်င္လို့ပါ-တကူးတကမွတ္တမ္း
တင္ထားတဲ့အတြက္ပိုျပီးေလးစားမိပါတယ္-ေပ်ာ္ရြင္ၾကည္
နူးနိုင္ပါေစခင္ဗ်ာ

ေရတမာ said...

ဒီလုိစာေတြအေရးမ်ားတာ မႏုိင္းႏုိင္းပဲရွိတာပဲ။ သူ႔ဆီက ျဖစ္မယ္ထင္တယ္။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ သတိေလး ရွိေအာင္ ျပန္လည္ေဖာ္ျပတဲ့ အတြက္ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္

neking said...

မွတ္သားပါတယ္... လိုက္နာက်င့္သံုးသင့္တဲ့.. လူ႔က်င့္၀တ္တစ္ခုေပါ့ဗ်ာ

ႏုိင္းႏုိင္းစေန said...

http://www.nineninesanay.net/2007/12/blog-post_8772.html

ေရးဖူးပါတယ္.. အနမ္း း)

ဒီစာကို စာေရးဆရာ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ာ ဘာသာျပန္ဖူးမယ္ထင္တယ္.. အေၾကာင္းအရာတူေပမယ့္ ေရးနည္းကြာတယ္ေလ..

ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ အမွတ္ထပ္ရေစတာေပါ့

ဝက္ဝံေလး said...

သဲျပင္နဲ႕ေက်ာက္တံဳးအေၾကာင္းေလး လာဖတ္သြားပါ၏

မေရ မအားလို႕ပါ မေရာက္ျဖစ္တာ ဘယ္မွေတာင္ မလည္ႏိုင္တာ ၾကည္႕ေတာ႕

မေရာ ေနေကာင္းတယ္မလား

ဗလာဗလာဗလာ said...

ကြ်န္ေတာ္ရဲ့ေရးခ်င္ရာ ေလွ်ာက္ေရးထားတဲ႔
အိမ္ေလးကိုလာလည္သြားတဲ့အတြက္ေက်း
ဇူးတင္ပါတယ္။ အခုလိုစာေကာင္းေလးေတြ
ၿပန္လည္မွ်ေဝတဲ့အတြက္လဲေက်းဇူးတင္ပါတယ္။
ဘာၿဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့ကြ်န္ေတာ္တို႔မဖတ္မိလိုက္
တဲ့တစ္ခ်ိဳ႔စာေတြကိုေလ့လာမွတ္သားဗဟုသုတ
ယူရလို႔ပါ။

ဖိုးဂ်ယ္ said...

ဟုတ္ပါ့ အမေရ

ဖတ္ဖူးတယ္။ ဘယ္သူေရးလဲေတာ့ မသိဘူး။

ခင္မင္လွ်က္

ဖိုးဂ်ယ္

ေမာင္ေကာင္း said...

အင္မတန္မွတ္သားသင့္တဲ့ အေတြးအေခၚေလးပါ...။
ေက်းဇူးပါအစ္မေရ.. က်န္းမာေပ်ာ္ရႊင္ပါေစ..။

ဂျေဂျူဝိုင် said...

ဖတ္ဖူးေပမယ့္ အေတာ္ၾကာခဲ့ၿပီ။ ေမ့လည္း ေမ့ေနၿပီ။ ခုေတာ့ ျပန္သတိရၿပီ။ ေဒါသေတြကုိ အဲလုိ ေရးခ်င္တယ္။ ေက်းဇူးေတြကုိ ေက်ာက္ေဆာင္မွာ ထြင္းထု ထားခ်င္ပါတယ္။

သူႀကီးမင္း (တုုံးဖလား) said...

ဟုတ္တယ္။
ေကာင္းကြက္ေတြကုိ ေက်ာက္ထက္အကၡရာတင္ထားသင့္ပါတယ္။
ဆုိးကြက္ေတြကုိေတာ့ ေကာင္းကြက္ကေလးေတြနဲ႔ ေခ်ဖ်က္ၾကရမွာေပါ့။

may16 said...

ေကာင္းလိုက္တဲ့ အေတြးအေခၚေလးပါ မအနမ္းေရ မွတ္သားစရာပါ..

desertraindrops said...

ေကာင္းလိုက္တာ။ အခုမွ ဖတ္ဖူးတယ္။

Welcome said...

စံထားသင့္တဲ့ စိတ္ထားျမတ္ေလးပဲ။

ျပန္ရွယ္ေပးလုိ႔ ေက်းဇူးပါ။