မရွက္သင့္ေသာအရွက္တရားႏွင့္ ရွက္သင့္ေသာအရွက္တရား

လူေတြမွာ အမ်ဳိးမ်ဳိးေသာ သေဘာတရားမ်ားရွိၾကတဲ့အနက္ ဟီရိၾသတၱပၸဆိုတဲ့ အရွက္တရား လည္းပါ၀င္ပါတယ္။ တစ္ခုခုကို စိုးရိမ္ျပီး မလုပ္ရဲမကိုင္ရဲတာမ်ဳိး၊ ေၾကာက္ရြံ ့ထိန္ ့လန္ ့တာမ်ဳိး ကို အရွက္တရားလို ့ဆိုရမယ္ထင္ပါတယ္။

ကၽြန္မတို ့ငယ္ငယ္တုန္းကဆိုရင္လည္း ဟိုဟာမလုပ္ရဲ၊ ဒီဟာမလုပ္ရဲ နဲ ့ေၾကာက္ရြံ ့ေနတတ္ တာေတြေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ရွိခဲ့ပါတယ္။ ဆယ္ေက်ာ္သက္အရြယ္ထိ အဲဒီလိုျဖစ္တာေတြမ်ား ခဲ့လို ့အေမက အဖိုးေျပာတဲ့စကားတစ္ခြန္းကို ျပန္ေျပာပါတယ္။ အဲဒါကေတာ့ ကိုယ္ကမဟုတ္ တာ၊ မေကာင္းတာ မလုပ္ရင္ ဘယ္ေနရာမွာမွ ရွက္စရာမလိုပါဘူး ဆိုတာပါပဲ။ သူတစ္ပါး ဥစၥာ ခိုးယူတာ၊ ခိုးစားတာ ဆိုရင္ေတာ့ရွက္ပါတဲ့။ ဒီေနာက္ ကၽြန္မလည္းအရွက္အေၾကာက္နည္းပါး လာတယ္လို ့ဆိုေပမယ့္ ရွက္သင့္တဲ့ေနရာေတာ့ ရွက္တတ္ပါေသးတယ္။

ခုေခတ္ကေလး၊ လူငယ္ လူရြယ္ေတြအေနနဲ ့အရွက္အေၾကာက္ သိပ္မရွိေတာ့ဘူးလို ့ကၽြန္မ ထင္မိပါတယ္။ ခုေခတ္လူငယ္ကေလးမ်ားအေနနဲ ့အရာရာကိုသတၱိရွိရွိ နဲ ့သူတို ့ကိုယ္တိုင္ လုပ္ကိုင္္ေနထိုင္တာေတြကိုေတာ့ ေျပစရာမရွိုေပမယ့္၊ အရွက္တရားမရွိပဲ ေျပာခ်င္ရာေျပာ တတ္ၾကတာမ်ဳိး၊ သူတစ္ပါးထိခိုက္နစ္နာေအာင္ အရွက္မဲ့စြာေျပာဆိုတတ္ၾကတာမ်ုဳိးကိုေတာ့ စိတ္ပ်က္မိပါတယ္။ ခုေခတ္ဟစ္ေဟာ့သီခ်င္းမ်ားထဲမွာ မဆိုသင့္တဲ့့ မိန္းခေလးမ်ားအရွက္ရ ေစတဲ့ စကားမ်ဳိးကိုထည့္ဆိုထားတာေတြရွိသလို၊ မိန္းခေလးမ်ားကလည္း ျပန္လည္ေအာ္ဟစ္ ေနၾကတဲ့ သီခ်င္းမ်ဳိးေတြၾကားမိေနလို ့ပါပဲ။ ဒါလည္းရွက္သင့္တယ္ဆိုေပမယ့္ ကၽြန္မဆိုလိုခ်င္ တာကေတာ့ အဲလို မရွက္ျခင္းမ်ဳိးမဟုတ္ေသးပါဘူး။

မရွက္ျခင္းမွာ ၃မ်ဳိးရွိတယ္လို ့ဆိုပါတယ္။ ၾကိဳက္မရွက္၊ ငိုက္မရွက္၊ ငတ္မရွက္ပါ။ အဲဒီ ရွက္ျခင္း ၃မ်ဳိးကိုေတာ့ လူေတြရဲ ့လက္လြတ္စပယ္ျပဳမူျခင္းမွာေပၚလြင္ေစပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒီလိုမရွက္ျခင္းထက္ မရွက္သင့္တာကိုရွက္ျခင္း တစ္မ်ဳိးုရွိပါေသးတယ္။ ကၽြန္မ ေျပာခ်င္တာ က ဘာသာေရးနဲ ့ပတ္သတ္တဲ့ အရွက္တရားျဖစ္ေစတတ္တာမ်ဳိးပါ။ ကၽြန္မတို ့ကိုးကြယ္တဲ့ ဘာသာက ဗုဒၶဘာသာျဖစ္သည့္အေလွ်ာက္ ဘုရား၊ တရား၊ သံဃာ၊ ရတနာသံုးပါးကို အေလး အျမတ္ ထားေလ့ရွိၾကပါတယ္။ အေလးအျမတ္ထားသည့္အတိုင္းလည္း ဘုရား၊ ေစတီ၊ ပုထိုး မ်ားနဲ ့သံဃာေတာ္ေတြကိုျမင္ေတြ ့ယံုမွ် ၾကည္ညိဳသဒၶါစိတ္ျဖစ္ကာ လက္အုပ္ခ်ီ မိုးေလ့ရွိၾက ပါတယ္။ ကၽြန္မငယ္ငယ္က သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ဆိုရင္ ထံုးျဖဴျဖဴေဆးသုတ္ထားတဲ့ေစတီ၊ ပုထိုး ကစျပီး ျမင္ျမင္သမွ် ဗုဒၶရုပ္ပြားေတာ္တိုင္းကို လက္အုပ္ခ်ီကန္ေတာ့ ေလ့ရွိပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ သူ ့ကိုဆိုရင္ ၀ါ၀ါျမင္တိုင္းေရႊမထင္နဲ ့လို ့ေတာင္ ကၽြန္မတို ့ ေနာက္ေျပာင္ခဲ့ဖူးပါ တယ္။ (တကယ္ေတာ့ ဒါဟာလည္းကၽြန္မတို ့မွားယြင္းစြာေနာက္ေျပာင္ခဲ့ျခင္းပါ။) ကၽြန္မကိုယ္တိုင္လည္း အဖြားနဲ ့ေနရတာမို ့ ငယ္စဥ္ကတည္းက ေစ်းသို ့လမ္းေလွ်ာက္သြား တိုင္း ေရႊတိဂံုဘုရားကိုျမင္ရင္ပဲ ေစ်းျခင္းေတာင္းခ်ကာ အဖြားနဲ ့အတူ လမ္းမေပၚရပ္လွ်က္ လက္အုပ္ခ်ီမိုးကာ၊ ကန္ေတာ့ခဲ့ရပါတယ္။ ျဖတ္သန္းသြားတဲ့ကားေတြက လွမ္းၾကည့္သြား ေပမယ့္လည္း ဒါဟာရွက္စရာအေၾကာင္းမွမဟုတ္တာပဲ။

ဘာသာေရးနဲ ့ပတ္သတ္လို ့ဆိုရင္ ဘယ္အရာမဆို ရွက္စရာမဟုတ္ပါဘူးလို ့ကၽြန္မထင္ပါ တယ္။ ဘာသာတရားကိုကိုင္းရွဳိင္းတာဟာ ဂုဏ္ယူစရာေတာင္ျဖစ္ပါေသးတယ္။ အျဖစ္
အပ်က္ကေလးတစ္ခုကိုၾကားသိလိုက္လို ့့ပါ။ ေန ့တစ္ေန ့ရဲ ့မနက္ခင္းေစာေစာ အင္းယားကန္ ေဘာင္ေပၚမွာ လမ္းေလွ်ာက္သူမ်ားအနက္ သားအမိႏွစ္ေယာက္က သံဃာေတာ္တစ္ပါးအနီး ကျဖတ္သြားတာကိုဖူးေတြ ့လိုက္ျခင္းျဖစ္ပါတယ္။ သံဃာေတာ္ကိုေတြ ့ေတာ့ မိခင္ျဖစ္သူက သာ လက္အုပ္ခ်ီကန္ေတာ့ေပမယ့္၊ သားျဖစ္သူဆယ္ေက်ာ္သက္အရြယ္မွာ ရွက္ကိုးရွက္ကန္း ျဖစ္ကာ ေဘးပတ္၀န္းက်င္ကို အကဲခတ္ေနတာေၾကာင့္ အေမကသားကို ဆူပူႀကိမ္းေမာင္းေန တဲ့ ကိစၥရပ္ပါ။ တကယ္ေတာ့ ဒါဟာလူငယ္တစ္ေယာက္အဖို ့ရွက္ရမယ့္ကိစၥမဟုတ္ပါဘူး။

ဘာသာေရးနဲ ့ပတ္သတ္လို ့ရွက္စရာလို ့ယူဆၾကမယ္ဆိုရင္ မွားယြင္းေနမွာပါပဲ။ ဆယ္ေက်ာ္ သက္ ကေလးလူငယ္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားဟာ ဘုရားေတြ ့ရင္လည္း လက္အုပ္ခ်ီကာ ကန္ ေတာ့ျခင္း နည္းပါးကုန္ၾကပါၿပီ။ သံဃာျမင္လည္း အေထြအထူးလက္အုပ္ခ်ီကာကန္ေတာ့ျခင္း မေတြ ့ရေတာ့ပါဘူး။ သံဃာေတာ္မ်ားကို ပခုံးခ်င္းတိုက္မသြားတာပဲ ေတာ္လွၿပီေျပာရမယ္ ထင္ပါတယ္။ ဘုရား၊ ေက်ာင္းကန္္ သြားမွသာ သံဃာေတာ္မ်ားကိုဦးခ်ကန္ေတာ့ေလ့ရွိပါေတာ့ တယ္။

မိဘေတြအေနနဲ ့ခုနကေျပာခဲ့တဲ့ မိဘလို ကိုယ့္သားသမီးကိုကုိယ္ ေျပာဆိုဆံုးမသင့္သလို၊ သား သမီးေတြ လူငယ္ေတြကလည္း ဗုဒၶဘာသာ၀င္ျမန္မာလူမ်ဳိးျဖစ္သည့္အေလွ်ာက္ ဘုရား၊ တရား၊ သံဃာ ရတနာသံုးပါးကို ဦးထိပ္ထားသင့္ပါတယ္။ ဘာသာတရားကို အေလးထားတဲ့ အျပဳအမူဟာ ရွက္စရာမဟုတ္ပါဘူးဆိုတာကိုလည္း သတိျပဳရပါမယ္။

အရွက္တရားဆိုတာကေတာ့ လူတိုင္းမွာရွိသင့္တယ္ဆိုေပမယ့္၊ သူ ့ေနရာနဲ ့သူ သာရွိရပါမယ္၊ ႀကိဳက္မရွက္၊ ငိုက္မရွက္၊ ငတ္မရွက္ဆိုတာမွာေတာင္ အခ်ဳိ ့လူေတြမရွက္တတ္ၾကရင္၊ ဘာသာ တရားကိုးကြယ္တဲ့ေနရာမွာ ပိုျပီးရွက္ေနစရာမလိုဘူးလို ့ကၽြန္မထင္ပါတယ္။ ရွက္သင့္တဲ့ တရားအေနနဲ ့ကေတာ့ မဟုတ္တာလုပ္တာနဲ ့ဘုရားမၾကိဳက္တဲ ့အလုပ္မ်ားလုပ္ေနတာမ်ဳိးလို ့ ပဲ ကၽြန္မကေတာ့ဆိုခ်င္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ရွက္ျခင္းနဲ ့မရွက္ျခင္းကို ခဲြခဲြျခားျခားနားလည္ေစ လိုပါတယ္။

အနမ္း

7 ေယာက္ေဆြးေႏြးခ်က္:

ေတာင္ေပၚသား said...

အမေရ ဗုဒၶဘာသာ၀င္မဟုတ္ေပမဲ့ ၀င္မန္႕လုိက္ပါဦးမယ္ း)

ဗုဒၶဘာသာ၀ငတေယာက္အေနနဲ႕ ကုိယ္ကုိးကြယ္တဲ့သာသနာကုိ ဘာအေၾကာင္းေၾကာင့္နဲ႕ ရွက္စရာမလုိပါဘူး။ ဒီလုိပဲ တျခားဘာသာ၀င္ေတြ အေနနဲ႕လဲ သူတုိ႕ကုိးကြယ္တဲ့ ဘာသာကုိ ရွက္စရာမလုိပါဘူး ဒီပုိစ့္ေလးက အထူးေကာင္းမြန္လွပါတယ္။ ဒါဟာ ဘာသာေရးအသိစိတ္ဓါတ္ေလးေတြ လုိေနတယ္ဆုိတာ ျပသေပးတာပါပဲ။ လူအမ်ားစုဟာ မိရုိးဖလား ဘာသာ၀င္ေတြကေန ေသခ်ာလုိက္စားတတ္တဲ့ ဘာသာ၀င္ေတြ ျဖစ္ဖုိိ႕ လုိအပ္ေနၾကပါတယ္။ က်ေနာ္အပါအ၀င္ေပါ့

ေလးစားလ်က္
ေတာင္ေပၚသား

ေမာင္ေကာင္း said...

ေကာင္းမြန္တဲ့ ပိုစ့္ေလးပါပဲ...
ရွက္သင့္တဲ့ေနရာ မရွက္သင့္တဲ့ေနရာဆိုတာ ခြဲျခားသိဖို ့လူငယ္ေတြအတြက္ လူႀကီးေတြက ေျပာျပသြင္သန္ဖို ့ လိုအပ္တယ္ဆိုတဲ့ အေၾကာင္းေလးပါ...။ မွတ္သားသြားပါတယ္အစ္မေရ... က်န္းမာေပ်ာ္ရႊင္ပါေစ...။

may16 said...

အမေရ မရွက္သင့္တဲ့ တရားနဲ႕ ရွက္သင့္တဲ့ အေၾကာင္းေလးကို ယွဥ္တဲြေရးျပတာ တကယ္ကို ေကာင္းမြန္ပါတယ္ ကေလးေတြ က ခု အယူေတြလဲြေနၾကတယ္...

kiki said...

ရွက္သင့္တာကိုရွက္
မရွက္သင့္တာကိုမရွုက္နဲ့
မရွက္သင့္တာ ရွက္ေနတာလဲ ရွက္စရာပဲ
ရွက္သင့္တာကို မရွက္တာလဲ ရွက္စရာပဲ
ဘယ္ဟာရွက္သင့္လဲ ဘယ္ဟာမရွက္သင့္လဲ ကိုခြဲျခားသိမွ ရွက္သင့္တာကိုရွက္တတ္ျပီး မရွက္သင့္တာ မရွက္ရေအာင္ ....
(ေမာလိုက္တာ.... )
ၾကိဳး စား ၾကစို ့ ။

ဂ်ပန္ေကာင္ေလး said...

ဒီစာေလးကို ဖတ္ရင္း ဆိုလိုရင္း အမ်ဳိးမ်ဳိးကို ေတြးလို႔ ျပံဳးသြားမိတယ္.. အမက တည့္ေျပာသလား ဘာလား မသိေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္ေတာ့ ၂ မ်ဳိး သေဘာေပါက္သြားတယ္...

Lucifer said...

အင္း..ဒီစာသားေလးေတြက မသိမရွိသိသင့္တဲ့ အရာေလးေတြပါ..ေက်းဇူးပဲးေနာ္.. ဖတ္မိေတာ့ သတိပိုထားမိတာေပါ့

desertraindrops said...

မ႔ေရ..သိ္ပ္ေကာင္းတဲ႔ ေ၀မွ်မွဳ႔ေလးပါ။ မွတ္သားသြားတယ္။ မိန္းကေလးတိုင္း ရွက္သင့္တဲ႔ေနရာမွာ အရွက္ ရိသင့္တာ အမွန္ပါပဲ။ ေၾကာက္တာနဲ႔ ရွက္တာလဲ မတူဘူးဆိုတာ သိသင့္တယ္ေနာ္။