ဘယ္သူ ဘယ္၀ါ ေရးထားတယ္ ဆိုတာ မသိေပမယ့္ တခ်ဳိ႕ စကားလံုးေတြဟာ အေတာ္ေလး ေတြးလို႔ေကာင္းတာေၾကာင့္ ဘာသာျပန္ၿပီး အားလံုးကို မွ်ေ၀ ေပးလိုက္ပါတယ္။ အေတြးပြားႏိုင္ၾကပါေစ။
က်ေနာ္တို႔နဲ႔ မသင့္ေလ်ာ္တဲ့ လူေတြ အမ်ားႀကီးကို ေတြ႕ၿပီးမွ ထိုက္သင့္တဲ့ လူနဲ႔ ေတြ႕ဆံုခြင့္ ရၾကတယ္။ ဒါမွ က်ေနာ္တို႔ ထိုက္သင့္တဲ့ လူနဲ႔ ေတြ႕ခြင့္ရလို႔ ဒီအခြင့္အေရးကို တန္ဖိုးထားႏိုင္မယ္။
ေပ်ာ္ရႊင္မႈ တံခါးေပါက္ ပိတ္သြားတဲ့အခ်ိန္မွာပဲ ေနာက္ တံခါး တစ္ေပါက္ ပြင့္လာတယ္။ ဒါေပမယ့္ အခ်ိန္ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမွာ ပိတ္သြားတဲ့ တံခါးကို ေငးမႈိင္ထိုင္ေတြး ေနတာနဲ႔ပဲ က်ေနာ္တို႔အတြက္ ပြင့္လာတဲ့ ေနာက္တံခါးကို သတိမမူလိုက္မိေတာ့ဘူး။
အေကာင္းဆံုး သူငယ္ခ်င္း ဆိုတာ ...ထိုင္ခံုေလးေပၚမွာ အတူထိုင္ရင္း ဘာစကားမွ မေျပာလိုက္ရဘဲ ေငးေမာၿပီး ခြဲခြာသြားၾကေပမယ့္ ရင္ထဲမွာ တူမတူႏိုင္တဲ့ စကားလံုးေတြ ကိန္းေအာင္းသြားေစတာ သူငယ္ခ်င္းေကာင္းပါ။
က်ေနာ္တို႔ မဆံုး႐ႈံးမခ်င္း ဘာေတြ ပုိင္ဆိုင္ထားသလဲ ဆိုတာ က်ေနာ္တုိ႔ သတိမထားမိၾကဘူး။ အဲဒီအတိုင္းပဲ။ က်ေနာ္တို႔ဆီ ပစၥည္းတခ်ဳိ႕ ေရာက္ရွိလာတဲ့ အခ်ိန္က်မွ အရင္က ဒါေတြ ဘ၀မွာ လစ္ဟာေနခဲ့ပါလားလို႔ သိလိုက္ရတယ္။
တစ္ေယာက္ေယာက္နဲ႔ ျပႆနာတက္ဖို႔ မိနစ္ပိုင္းပဲ လုိတယ္။ တစ္ေယာက္ေယာက္ကို သေဘာက်ဖို႔ နာရီပိုင္းေလာက္ အခ်ိန္ေပးရမယ္။ တစ္ေယာက္ေယာက္ကို ခ်စ္ဖို႔ ဆိုရင္ ရက္အနည္းငယ္ အခ်ိန္ၾကာသြားေကာင္း ၾကာသြားမယ္။ ဒါေပမယ့္ လူတစ္ေယာက္ေယာက္ကို ေမ့ေပ်ာက္ပစ္ဖို႔ေတာ့ တစ္ဘ၀စာေလာက္ အခ်ိန္ယူရလိမ့္မယ္။
အျမင္အာ႐ံုေနာက္ မလိုက္ပါနဲ႔။ လွည့္ဖ်ားတတ္တယ္။ ဥစၥာဓနေနာက္ မလိုက္နဲ႔။ ကုန္ဆံုးတဲ့ တစ္ေန႔ေတာ့ ရွိမွာပဲ။ သင့္ကို ျပံဳးေအာင္ လုပ္ႏိုင္သူကိုေတာ့ တန္ဖိုးထားေစခ်င္တယ္။ ေမွာင္ရိပ္ခိုေနတဲ့ ေန႔စြဲေတြကို ထြန္းလင္းေပးႏိုင္တာ အျပံဳးပဲရွိတယ္ေလ။
မက္ခ်င္တဲ့ အိပ္မက္ေတြ မက္လိုက္ပါ။ သြားခ်င္တဲ့ ေနရာေတြ သြားလိုက္ပါ။ ျဖစ္ခ်င္တာကို ျဖစ္ေအာင္ လုပ္လိုက္ပါ။ ဘာလို႔လဲ ဆိုေတာ့ က်ေနာ္တို႔မွာ အသက္ တစ္ေခ်ာင္းပဲ ရွိတယ္။ လုပ္ခ်င္တာေတြကို လုပ္ဖို႔ အခြင့္အေရးဆိုတာ တစ္ခါတည္းပဲ ရတာလည္း ျဖစ္ႏိုင္တာပဲ။
ခ်ဳိသာတဲ့ လူသား ျဖစ္ဖို႔ လံုေလာက္တဲ့ ေပ်ာ္ရႊင္မႈ ရွိပါေစ။ သန္စြမ္းသူ ျဖစ္ဖုိ႔ လံုေလာက္တဲ့ အခက္အခဲ ရွိပါေစ။ လူသားဆန္ဖုိ႔ လံုေလာက္တဲ့ ပူေဆြးမႈေတြ ရွိပါေစ။ ေပ်ာ္ရႊင္သူ ျဖစ္ဖုိ႔ လံုေလာက္တဲ့ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြ ရွိပါေစ။
သူမ်ားရဲ႕ ေနရာကေန အျမဲ ၀င္ၾကည့္ၾကည့္ပါ။ သင့္ကို နာက်င္ေအာင္ လုပ္မယ့္ ခံစားခ်က္ေတြဟာ တျခားသူကိုလည္း နာက်င္ေစမွာ မလြဲပါဘူး။
သင့္ ႏွလံုးသားကို ျပံဳးရႊင္ေအာင္ လုပ္ႏိုင္သူကို ရွာပါ။ သင့္ရဲ႕ အိပ္မက္ေတြထဲက ဆြဲထုတ္ၿပီး တကယ့္ လက္ေတြ႕ဘ၀ အျဖစ္ ဖန္တီးခ်င္ေလာက္ေအာင္ လြမ္းဆြတ္ေစခဲ့တဲ့ စကၠန္႔တိုင္းဟာ သင့္ဘ၀ရဲ႕ အဖိုးမျဖတ္ႏိုင္တဲ့ ရတနာေတြပါ။
အေပ်ာ္ရႊင္ဆံုး လူသားေတြ အတြက္ အရာအားလံုး အေကာင္းဆံုး ျဖစ္ဖို႔ မလိုအပ္ပါဘူး။ သူတို႔ အနီးအနားမွာ ျဖတ္သန္း သြားလာေနတဲ့ အရာအားလံုး နီးပါးကိုပဲ တန္ဖိုးထားလိုက္တာပါ။
အခ်စ္ဟာ အျပံဳးနဲ႔ စတင္တယ္။ အနမ္းေၾကာင့္ ရွင္သန္လာၿပီး မ်က္ရည္နဲ႔ အဆံုးသတ္တယ္။
အထြန္းေတာက္ဆံုး အနာဂါတ္ဟာ ေမ့ေပ်ာက္သြားတဲ့ အတိတ္မွာပဲ အျမဲ အေျခခံပါတယ္။ အတိတ္က နာက်င္မႈေတြ ဆံုး႐ႈံးမႈေတြကို ထြက္သြားခြင့္ မေပးရင္ေတာ့ သင္ဟာ ဘ၀ခရီးကို ဘယ္လိုမွ ဆက္ေလွ်ာက္ႏိုင္မွာ မဟုတ္ပါဘူး။
ေမြးဖြားလာတုန္းက သင္ဟာ ငိုေနတယ္။ သင့္ ေဘးပတ္လည္က လူေတြ အားလံုး ျပံဳးေနၾကတယ္။ သင္ ေသသြားၿပီ ဆိုရင္ေတာ့ ဒီလို ျဖစ္ေအာင္ အခုကတည္းက ေနႏိုင္ေအာင္ ႀကိဳးစားပါ။ ေသခါနီးအခ်ိန္မွာ သင့္ပတ္လည္က လူေတြ အားလံုး ငိုေနၾကေပမယ့္ သင္ဟာ ျပံဳးေနႏိုင္သူ တစ္ဦးေပါ႔။
ၾကိဳက္လို့Blog တစ္ခုကေနကူးထားမိတာပါ။
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
1 ေယာက္ေဆြးေႏြးခ်က္:
I like this post a lot. It is right to say that smile should be created on our face as it is occasionally facing with what we don't really like to. Smile. If not, you will cry.
Post a Comment