အၿပံဳးေတြနဲ႔ ဆံုေတြ႔ၾကမယ္..

တစ္န႔ဲတစ္ေပါင္းရင္ ႏွစ္ရတာဟုတ္ေပမဲ့..
ေရစက္ေလးေတြေပါင္းၾကည့္ေတာ့ေရတစ္စက္နဲ႔ေရတစ္စက္ေပါင္းတဲ့ အခါမွာေတာ့..
ႏွစ္စက္မရဘူး။ ေရတစ္စက္ပဲရတယ္ေနာ္။

အဲ့ဒီလိုပဲ အယူအဆတစ္ခုဟာေရွ႔ေနာက္ဆီေလ်ာ္ညီညြတ္ေနေပမဲ့ လက္ေတြ႔ဘ၀မွာ မမွန္ႏိွင္မျဖစ္ႏိွင္တာမ်ဳိးရွိတတ္ပါတယ္။
ေတြ႔ဆံုခ်ိန္မွာ မိုးရြာခ်င္ရြာေနမယ္၊ ေနသာခ်င္သာေနလိမ့္မယ္။
ဒါေပမယ့္ ရင္ထဲမွာ စိတ္လႈပ္ရွားမႈ၊ အေပ်ာ္ေတြ ကိုယ္စီရွိေနၾကတယ္။

ျမိဳ႕က အက်ယ္ၾကီး၊ ကမာၻၾကီးကလည္း မေသးဘူး။
ဒီလို ၾကီးမားက်ယ္ျပန္႔တဲ့ ေနရာမွာ အခ်င္းခ်င္းေတြ႔ဆံုဖို႔ ဆိုတာကို တစ္ခါမွ မေတြးခဲ့မိဘူး။
လူတစ္ေယာက္ကို သိဖို႔လြယ္ေပမယ့္ ေတြ႔ဆံုဖို႔ဆိုတာ ခက္ခဲလြန္းတယ္။
တစ္ေနရာစီမွာရွိေနၾကတဲ့ အစက္ေလး ႏွစ္စက္အတြက္ ေတြ႔ဆံုဖို႔ဆိုတာ မလြယ္ကူခဲ့ပါဘူး။

ဒါေပမယ့္... ေတြးၾကည့္ခဲ့ဖူးရဲ႕လား?
လူေတြ သိန္း၊ သန္းေပါင္းမ်ားစြာ စုရံုးေနတဲ့ ၿဂိၤဳလ္ျပာၾကီးထဲမွာ..ဘာေၾကာင့္ ငါတို႔ေတြ႔ဆံုခဲ့ၾကသလဲ?

ငယ္ငယ္တုန္းက နားေထာင္ခဲ့ဖူးတဲ့ ရာဇဝင္ပံုျပင္ထဲမွာ....
ေရသူမေလး ေရျပင္ေပၚဘြားခနဲ႔ ေပၚလာတဲ့အခ်ိန္ မင္းသားရဲ႕သေဘၤာလည္းအဲဒီေနရာကို ျဖတ္သြားတဲ့အခ်ိန္ျဖစ္ေနတယ္။
ေတာထဲမွာ မင္းသားလွည့္လည္ေနတဲ့အခ်ိန္ ေမွ်ာ္လင့္မထားဘဲ စႏိႈးဝိုက္နဲ႔ ေတြ႔ဆံုခဲ့တယ္။
ေတြ႔ဆံုျခင္းက ဒီေလာက္ပဲ တိုက္ဆိုက္ႏိုင္ခဲ့သလား?
အဲဒီေတြ႔ဆံုျခင္းမွာ..နင္ရွိခဲ့တယ္၊ ငါရွိခဲ့တယ္။

တစ္ခ်ိန္တည္း၊ တစ္ေနရာတည္းမွာ အခ်င္းခ်င္း ေတြ႔ျမင္ၾကျပီဆိုရင္ ....
ေတြ႔ဆံုျခင္း..ပါတဲ့

ဂ်ပန္ကား "Now and Then" က ဇာတ္လိုက္ေတြက ဇာတ္လမ္းရဲ႕ေနာက္ဆံုးမွာ..
ဖဲၾကိဳးရွည္ေတြ လြတ္ျပီး ဒီအခ်ိန္၊ ဒီေနရာမွာ ဒီလူေတြရွိခဲ့ၾကတယ္ဆိုတာကိုအထိမ္းအမွတ္ လုပ္ခဲ့ၾကတယ္။
ဒါေပမယ့္ လူအမ်ားရဲ႕ ေတြ႔ဆံုျခင္းမွာ..ႏႈတ္ဆက္ျခင္း၊ အထိမ္းအမွတ္ျပဳျခင္းေတြ မရွိခဲ့ၾကဘူး။

တစ္ခ်ဳိ႕ရဲ႕ေတြ႔ဆံုျခင္းက မ်ဥ္းၾကားမွာလမ္းျဖတ္ကူးသလိုပဲ ပုခံုးခ်င္းတိုက္ မ်က္ႏွာလဲႊခဲ့ၾကတယ္။
ႏႈတ္ဆက္ဖို႔ဆိုတာေဝးလို႔ သူတို႔အနားမွာ ပုခံုးခ်င္း ပြတ္တိုက္သြားတဲ့ ေလစိမ္းေတြသာ က်န္ရစ္ခဲ့တယ္။

တကယ္ေတာ့ ေတြ႔ဆံုဖို႔ဆိုတာ မလြယ္လွပါဘူး။ လံုးဝ မလြယ္လွပါဘူး။
တစ္ခါတေလမွာ ဒီလူ၊ ဒီလူနဲ႔ ဒီေနရာမွာ အရမ္းေတြ႔ခ်င္မိတယ္။
တစ္ခါေလာက္ဒီလူ၊ ဒီလူနဲ႔ ထပ္ဆံုခ်င္ေပမယ့္ ေတြ႔ဆံုျခင္းက ေဝး,ေဝးေနခဲ့တယ္။
ဒါေၾကာင့္ အခ်င္းခ်င္း ေတြ႔ဆံုခ်ိန္မွာ တန္ဖိုးထားၾကျပီး ေႏြးေထြးမႈ၊ အၾကင္နာေတြ ပိုပါေစ။

ခဲြခြါခါနီးမွာ "see you"လို႔ ေျပာဖို႔ မေမ့ပါနဲ႔။

အျပံဳးေတြနဲ႔ ေတြ႔ဆံုၾကမယ္၊
အျပံဳးေတြနဲ႔ ခဲြခြါၾကမယ္။
အျပံဳးေတြနဲ႔ ေနာက္ထပ္တစ္ခါ ေတြ႔ဆံုၾကစို႔....

fw mail ထဲကေန ျပန္လည္မွ်ေ၀ျခင္းပါ...
မည္သူေရးသားသည္ မသိပါေၾကာင္း..

၀မ္းနည္းျခင္းနဲ႔ ၀မ္းေျမာက္ျခင္း

ဒီေန႔ ဒီဇင္ဘာ၁၀ရက္ေန႔က အေ၀းေရာက္ေနတဲ့ ကၽြန္မညီမေမြးေန႔ပါ..
ဒီႏွစ္ဟာ သူ႔ရဲ႔ေမြးေန႔ရက္တိုက္ဆိုင္တဲ့ေန႔ေပါ့.. သူကေသာၾကာေန႔ဖြားသမီး.
ဒီအေတာအတြင္း ကၽြန္မ လက္အေျခအေနမေကာင္းလို႔ စာမရုိက္ႏိုင္တာေၾကာင့္ ပိုစ့္အသစ္ေတြလည္း မတင္ျဖစ္ခဲ့ဘူး။

ဒီၾကားထဲ အေမနဲ႔ညီမတစ္ေယာက္က ရိပ္သာခဏ၀င္တာရယ္..ဘာရယ္နဲ႔ဆိုေတာ့ အိမ္မွာက
အသက္ႀကီးတဲ့အဖြားနဲ႔ ကၽြန္မသာရွိတယ္၊ ကူေဖာ္ေလာင္ဖက္ေတာ့ ရွိတာေပါ့..
အဲဒီအခ်ိန္အတြင္း ၁၀ႏွစ္ေလာက္ေ၀းကြာသြားတဲ့ ေမာင္ျဖစ္သူမိသားစုက ျပန္ေရာက္လာၾက.. အဖြားက သိပ္က်န္းက်န္းမာမာမဟုတ္ေတာ့..
ကၽြန္မကလည္း ဘာျဖစ္ညာျဖစ္…
ကိစၥမ်ားေျမာင္လူတို႔ေဘာင္ဆိုတာ ဒါပဲလား..။

အေမတို႔က ၁ရက္ေန႔ျပန္ေရာက္ၾကတယ္..
၃ရက္ေန႔က ၀မ္းကဲြေမာင္ေလး မိသားစုက ဖြားဖြားကိုလာကန္ေတာ့ၾကတယ္။ ေျမးအဖြားေတြ စကားေဖာင္ဖဲြ႔လို႔ေပါ့….။
၅ရက္ေန႔ ေန႔လည္ဖက္ေရာက္ေတာ့ ဖြားဖြားက ခၽြဲၾကပ္လာၿပီး စကားမေျပာေတာ့ဘူး။
ဘႀကီးတစ္ေယာက္က လာၾကည့္ေပးတယ္။ အနီးအေ၀းေဆြမ်ဳိးေတြအားလံုး အေၾကာင္းၾကားထားဖို႔..
၆ရက္ေန႔ မနက္ေစာေစာ ၃နာရီမထိုးခင္မွာပဲ ဖြားဖြားရဲ႔ ရုပ္နာမ္ခႏၶာခ်ဳပ္ၿငိမ္းသြားတယ္္။
သက္ေတာင့္ သက္သာပါပဲ..။
၈ရက္ေန႔က အသုဘခ်တဲ့ေန႔…
ေန႔ရက္ဆက္တိုက္ ဧည့္ခံ၊ ဟိုလုပ္ေပး ဒီလုပ္ေပး။
ကိုယ္တတ္ႏိုင္သေလာက္ေလး စီစဥ္ေပးရုံပါပဲ့…

၁၀ရက္ေန႔ ညီမေမြးေန႔ကိုေတာင္ အေသအခ်ာ့ ဘာမွမလုပ္ေပးႏိုင္ေတာ့ဘူးေပါ့..။
ပထမေတာ့ ကၽြန္မညီမေမြးေန႔ကို သူစားခ်င္တဲ့ ျမန္မာအခ်ဥ္ထုတ္၊ လဖက္တို႔ကိုပို႔ေပးမယ္ဆိုၿပီး စာတိုက္ကို အစားအစာပို႔ရမရ ေမးျမန္းစံုစမ္းခဲ့ေသးတယ္..။
ခုေတာ့..ဘာကိုမွမလုပ္ေပးႏိုင္လို႔ အဲဒီအတြက္ စိတ္ေတာ့မေကာင္းဘူးေပါ့..
၁၂ရက္ေန႔က ဖြားဖြားရက္လည္ ရွိေသးတာကိုး..

ေမြးေန႔ရွင္ကိုယ္တိုင္ကလည္း စိတ္မတည္ၿငိမ္ေတာ့ဘူး.. အဖြားအတြက္ သူတတ္ႏိုင္သေလာက္ လုပ္ခ်င္တာေတြလုပ္ခိုင္း လွဴခိုင္းနဲ႔ပါပဲ..
ဖုန္းခေစ်းႀကီးလို႔ ဖုန္းဆက္ဖို႔ခဲယဥ္းတဲ့သူက တစ္ေန႔ကို ဖုန္း သံုးေလးခါဆက္ေလရဲ႔..
ဒါနဲ႔ သူ႔ဆႏၵကိုပဲ မျဖစ္ျဖစ္ေအာင္ ျဖည့္ဆည္းေပးေနမိတယ္.

ဖြားဖြားက အသက္ရွည္ၿပီး ေနာက္ဆံုးထြက္သက္မွာလည္း ညင္ညင္သာသာျဖစ္သြားလို႔ ကၽြန္မေတာ့ ေျဖသာပါတယ္. ေနာက္ဆံုးအခ်ိန္ေလးမွာ…ဖြားဖြားအတြက္ အေကာင္းဆံုးျဖည့္ဆည္းေပးခဲ့လို႔လည္း ေက်နပ္ရတာပါပဲ။
ဖြားဖြားလည္း ေကာင္းရာသုဂတိလားပါေစလို႔ ဆႏၵျပဳရင္း..
ကၽြန္မ ညီမရဲ႔ေမြးေန႔ကိုပါ ဒီကေနပဲ တစ္ခါတည္းတိတ္တဆိတ္ ဆုေတာင္းေပးေနမိတယ္။
လူတစ္ေယာက္ ေမြးဖြားလိုက္ျခင္းဟာ ၀မ္းေျမာက္ျခင္းျဖစ္ၿပီး၊ လူတစ္ေယာက္ေသဆံုးျခင္းကေတာ့ ၀မ္းနည္းျခင္းျဖစ္တယ္လို႔ ခံယူၾကတယ္ေလ။

လူ႔ဘ၀ဆိုတာ ေမြးဖြားျခင္းနဲ႔စၿပီး. ေသဆံုးျခင္းမွာ အဆံုးသတ္ၾကရမွာပါပဲ…။
ဒါေၾကာင့္ အေကာင္းဆံုးျဖစ္ေအာင္ ေနထိုင္ႏိုင္ၾကဖို႔၊ အေကာင္းဆံုးေတြ လုပ္ေဆာင္သြားၾကဖို႔ လိုပါတယ္။ အလင္းထဲေရာက္ေနၾကသူတို႔အဖို႔ အလင္းရွိရာကိုသာ သြားဖို႔ႀကိဳးစားၾကရမွာမယ္ ဆိုတာကို သေဘာေပါက္မိရင္း....။

ကထိန္အလွဴ

အလွဴအားလံုးထဲမွာ ကထိန္အလွဴဟာ အထူးျခားဆံုးအလွဴပါ။

ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့..ကထိန္အလွဴေၾကာင့္ ကထိန္ခင္းတဲ့ ရဟန္းေတာ္ေတြမွာ လို္က္နာက်င့္သံုး စရာ သိကၡာပုဒ္၀န္ထုပ္တစ္ခ်ဳိ႔ သက္သာခြင့္ရသြားလို႔ပါပဲ..။

ကထိ္န္သကၤန္းကို ျပည့္ျပည့္စံုစံုေျပာမယ္ဆိုရင္ေတာ့ ကထိန္လ်ာသကၤန္းလို႔ ေျပာရမွာေပါ့။

ဘုရားျဖစ္ဖို႔လ်ာထားတဲ့ပုဂၢိဳလ္ ဘုရားျဖစ္ဖို႔ေသခ်ာတဲ့ပုဂၢိဳလ္ကို ဘုရားေလာင္းလ်ာ၊ ဘုရားလ်ာ လို႔ဆိုရပါတယ္။ အဲဒီလိုပဲ ကထိန္ခင္းဖို႔လ်ာထားတဲ့ သကၤန္း၊ ကထိန္ခင္းဖို႔ေသခ်ာတဲ့သကၤန္း ကိုလည္း ကထိန္လ်ာသကၤန္းလို႔ ေခၚပါတယ္။

အဲဒီကထိန္သကၤန္းကို မိုးက်သကၤန္းလို႔လည္းေခၚပါတယ္။ မိုးေပၚကေန မိုးေရေပါက္ေတြ က်လာတာဟာ သူ႔သဘာ၀အတိုင္း ေရခိုးေရေငြ႔ေတြစုေပါင္းၿပီး ေကာင္းကင္ေပၚမွာ ရပ္တည္ ႏိုင္စြမ္းမရွိေတာ့တဲ့အခါ မိုးေပါက္ေလးမ်ားအျဖစ္နဲ႔ အလိုေလ်ာက္က်ဆင္းလာျခင္းပဲျဖစ္ပါ တယ္။ ထိုကဲ့သို႔ ဘယ္သူ႔ပေယာဂမွမပါပဲ အလိုေလ်ာက္သံဃာေတာ္မ်ားခင္းမယ့္သကၤန္းကို မိုးက်သကၤန္းလို႔ ေခၚပါေသးတယ္။

အဲဒီေနာက္ မသိုးသကၤန္းဆိုတာလည္း ရွိပါေသးတယ္။ ေရႊတိဂံုေစတီေတာ္ျမတ္ႀကီးကို ယခုတိုင္ မသိုးသကၤန္းရက္လုပ္ကာ ႏွစ္စဥ္ဆက္ကပ္ပူေဇာ္ပါတယ္။ ကၽြန္မကိုယ္တိုင္ သေဘာေပါက္မိတာက တစ္ေန႔တည္းၿပီးေအာင္ရက္လုပ္ရလို႔ မသိုးသကၤန္းဆိုတာ မွတ္သား ဖူးပါတယ္။ အမွန္ေတာ့ ဒီေန႔လွဴတဲ့သကၤန္းဟာ မသိုးသကၤန္းပါပဲတဲ့။

ဒီေန႔ခ်က္ထားတဲ့ ထမင္းေတြဟာ တစ္ေန႔တာလြန္သြားရင္ သိုးသြားတတ္ပါတယ္။ ထို႔တူ ကထိန္ခင္းဖို႔ လွဴဒါန္းထားတဲ့သကၤန္းကို ေနာက္ေန႔အရုဏ္တက္ခ်ိန္ထိ မခင္းျဖစ္ဖူးဆိုရင္ ေတာ့ သိုးတဲ့သကၤန္းလို႔ယူဆပါတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ ေနာက္ေန႔အရုဏ္မတက္ခင္အတြင္း ၿပီးေအာင္ ကထိန္ခင္းၾကရပါတယ္။

သတိျပဳရမယ့္အခ်က္က တစ္ခ်ဳိ႔ကထိန္အလွဴရွင္မ်ားက ကထိန္ခင္းမယ့္ရက္မေရာက္ခင္ ကထိန္သကၤန္းကို ေက်ာင္းမွာလွဴထားတတ္ၾကပါတယ္။ အဲဒီလိုမ်ဳိး ကထိန္မခင္းမီ သကၤန္းကို အၿပီးတိုင္ လွဴထားလို႔မရပါဘူး။ အပ္ႏွံရုံသာ အပ္ႏွံထားရမွာျဖစ္ပါတယ္။ (ကၽြန္မတို႔တစ္ခါက အဲဒီလိုႀကိဳတင္လွဴခဲ့ဖူးလို႔ပါ)

ေနာက္တနည္းကေတာ့ ကထိန္သကၤန္းကို ဉတ္သကၤန္းလို႔လည္းေခၚပါတယ္။ သိမ္ထဲမွာ သံဃာေတာ္မ်ားက ဉတ္ကမၼာ၀ါစာေတြရြတ္ဖတ္ၿပီးေတာ့မွ ကထိန္ခင္းမယ့္ရဟန္းကို သံဃာ့ သေဘာတူခ်က္နဲ႔ ကထိန္လ်ာသကၤန္း ေပးရပါတယ္။ သကၤန္းႏြမ္းပါးတဲ့ရဟန္းကို ကထိန္လ်ာ သကၤန္းေပးရပါတယ္။

သကၤန္းႏြမ္းပါးတဲ့ရဟန္းေတြမ်ားေနရင္ အႀကီးဆံုးမေထရ္ကိုေပးရ ပါတယ္။ ထိုရဟန္းေတာ္က ကထိန္ခင္းရပါတယ္။ ထိုသို႔ျပဳလုပ္ရတဲ့သကၤန္းျဖစ္တာေၾကာင့္ ဉတ္သကၤန္း လို႔ေခၚျခင္းျဖစ္ပါတယ္။ ဉတ္ဆိုတာ ဉတၱိဆိုတဲ့ပါဠိကလာၿပီး ျမန္မာလိုအနက္မွာ အသိေပးျခင္း၊ ေၾကျငာျခင္းပဲျဖစ္ပါတယ္။

ထို႔ေၾကာင့္ ကထိန္သကၤန္းကို (၁) မိုးေပၚက်သကၤန္း (၂) မသိုးသကၤန္း (၃) ဉတ္သကၤန္းလို႔ အသီးသီးေခၚဆို ၾကပါတယ္။

သင္းပိုင္၊ ဧကသီ၊ ဒုကုဋ္ သကၤန္းသံုးမ်ဳိးရွိတဲ့အထဲကမွ သကၤန္းတစ္ထည္ထည္နဲ႔ပဲ ကထိန္ခင္းလို႔ရပါတယ္။

ကထိ္န္သကၤန္းကပ္လွဴျခင္းနဲ႔ပတ္သတ္လို႔ သိသင့္တာေလးေတြကို အရွင္ဆႏၵာဓိကရဲ႔ အိုဘယ့္အလွဴရွင္ စာအုပ္မွ ကိုးကားတင္ျပျခင္းျဖစ္ပါတယ္။

ပံုကို google မွယူပါသည္။

မုသားမ်ားနဲ႔လူသားမ်ား

ငါးပါးသီလထဲမွာ လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ခ်ဳိးေဖာက္မိတဲ့သီလကေတာ့ မုသာ၀ါဒပဲျဖစ္ပါလိမ့္ မယ္။ စကားစကားေျပာပါမ်ား စကားထဲကအမွားပါဆိုသလိုပါပဲ စကားမ်ားမ်ားေျပာျခင္း ဟာလည္း မေကာင္းပါဘူး။ တစ္ခ်ဳိ႔က စကားေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ေျပာႏိုင္ၾကပါတယ္။ အေၾကာင္းအရာ တစ္ခုနဲ႔တစ္ခု မထပ္ရေအာင္ တစ္ထိုင္တည္းကို ေျပာေလ့ရွိတတ္ၾက ပါတယ္။ စကားေျပာရာမွာ စကားထဲက ဗဟုသုတရစရာေကာင္းတာ မွတ္သားသင့္တာမ်ား ကိုေတာ့ သေဘာက်ပါတယ္။ အဲဒီလိုမွမဟုတ္ပဲ အက်ဳိးမရွိတဲ့ အေရမရအဖတ္မရ အလႅာပ သလႅာပ စကားမ်ဳိးကိုေတာ့ ကၽြန္မကိုယ္တိုင္ ၾကာၾကာနားေထာင္ခ်င္စိတ္မရွ္ိတတ္ပါဘူး။ ၿပီး ေတာ့ထပ္တလဲလဲ ေျပာတတ္ေသာစကားမ်ား၊ သိၿပီးသားအေၾကာင္းအရာမ်ားကိုႀကိမ္ဖန္မ်ား စြာေျပာျခင္းတို ့ပဲျဖစ္ပါတယ္။

တစ္ခါတစ္ရံ သူမ်ားအေၾကာင္းကို ေကာင္း၏ ဆိုး၏ ေ၀ဖန္ေျပာဆိုေနၾကျခင္းဟာလည္း အခ်ိန္ကုန္ၿပီး အက်ဳိးမရွိသလို၊ ၀စီကံအျပစ္လည္းျဖစ္ပါေသးတယ္။ ကိုယ္ေကာင္း၏ ဆိုး၏ ကိုသာ သိၿပီးေ၀ဖန္ပိုင္းျခားဖို႔ လိုပါတယ္။ ၀စီကံကို မုသာ၀ါဒ တစ္ခုတည္း ေရွာင္ၾကဥ္ရမွာ မဟုတ္ပါဘူး။ ၀စီကံ ၄ပါးလံုးကို သတိထားကာ ေရွာင္ၾကဥ္ရပါမယ္။

လူ၂ေယာက္ကို အခ်င္းခ်င္းမတည့္ေအာင္ ကုန္းေခ်ာကုန္းတိုက္ စကားေျပာျခင္းကလည္း ကိုယ့္အတြက္ ေကာင္းက်ဳိးဘာမ်ားရႏိုင္မွာမို႔လဲလို႔ စဥ္းစားမိပါတယ္။ အဲဒီေနာက္ ၾကမ္းတမ္းတဲ့ စကားမ်ားကိုဆိုျခင္းပါ. ၾကမ္းတမ္းတဲ့စကားမ်ားကို ဘယ္သူမွနား၀င္ခ်ဳိမယ္ မထင္ပါဘူး။ ၾကမ္းတမ္းတဲ့စကားမ်ားကို ဆဲဆိုေျပာဆိုေနျခင္းထက္ ညင္သာတဲ့စကားကို ေရြးျခယ္ေျပာဆိုျခင္းက လူခ်စ္လူခင္ေပါမ်ားေစပါတယ္။

၀စီကံ၄ပါးမွာ -မုသာ၀ါဒ၊ ပိသုဏ၀ါစာ၊ ဖရုသ၀ါစာ၊ သမၹပၸလာပ၀ါစာ ဆိုၿပီးရွိတာ လူတိုင္း သိၾကပါတယ္။ ၄မ်ဳိးစလံုးကေတာ့ မေကာင္းေပမယ့္ မုသာ၀ါဒကိုသာ ခ်ဳိးေဖာက္လြယ္ၾက တာပါ။ ကုန္းေခ်ာစကားမ်ားနဲ႔ ၾကမ္းတမ္းတဲ့စကားမ်ားက ေရွာင္ၾကဥ္ႏိုင္ဖို႔ လြယ္ကူပါေသး တယ္။ မုသာ၀ါဒ- မမွန္သည္ကို သိလွ်က္ႏွင့္ မွန္သည္ဟုေျပာဆိုျခင္းကိုသာ ေခၚပါတယ္။ တစ္ခါတစ္ေလမွာ ကိုယ္ကၾကြားခ်င္လြန္းလို႔ မမွန္တာေတြေျပာမိတတ္ပါတယ္။ အပိုစကား ေတြေပါ့၊ ဟုတ္တာထက္ မဟုတ္တာေတြကမ်ားလာတတ္ပါတယ္ ။ ဒါကိုသတိထားတတ္ဖို႔ လိုပါတယ္။ ေနာက္တစ္ခ်က္ကေတာ့ ကိုယ့္အက်ဳိးစီးပြားျဖစ္ဖို႔အတြက္ တစ္ဖက္လူကို မဟုတ္ တာ၊ မမွန္တာေတြေျပာတတ္တာမ်ဳိးပဲျဖစ္ပါတယ္။ ကိုယ့္ကိုအထင္ႀကီးေစခ်င္တာေတြလည္း ပါမွာပါ။ ဒါေတြဟာ မုသာ၀ါဒျဖစ္တာပါပဲ။ မဟုတ္တာ၊ မမွန္တာမွန္းသိလွ်က္ ေျပာေနျခင္းမ်ား သာျဖစ္ပါတယ္။

မုသားမပါ လကာၤမေခ်ာဆိုတဲ့ စကားကိုလည္း လူွေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားသံုးႏွဳန္းတတ္ပါတယ္။ အမွန္ေတာ့ အဲဒီစကားဟာလဲြမွားျခင္းအေၾကာင္းအရာပါပဲ။ မုသားမပါ လကၤာမေခ်ာဆိုတာက စကားအရာမွာေခ်ာေမြ႔ဖို႔အတြက္ မုသားသံုးရမလိုျဖစ္ေနပါတယ္။. ေအာက္ပါ ကံေလးပါးကို ေရွာင္ၾကဥ္ၿပီးေျပာဆိုရင္ေတာ့ မုသာ၀ါဒမျဖစ္ပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ မုသာ၀ါဒကံမေျမာက္ဖုိ႔ ေရွာင္ သင့္တဲ့ အဂၤါက ေလးပါးရွိပါတယ္။

၁။မဟုတ္မမွန္တဲ့၀တၳဳျဖစ္တာကတစ္ပါး၊
၂။လွည့္စားလိုတဲ့စိတ္ရွိတာကတစ္ပါး၊
၃။လွည့္စားလိုတဲ့စိတ္အားေလ်ာ္စြာလံု႔လျပဳတာကတစ္ပါး၊
၄။ အဲသည္ အဓိပၸာယ္ကို နားလည္သြားတာကတစ္ပါး။

အဲဒီစိတ္အရင္းခံတာ မဟုတ္ရင္ေတာ့ မုသာ၀ါဒေျမာက္တယ္လို႔မဆိုႏိုင္ပါဘူး။ သူ႔အက်ဳိး အတြက္ သူ႔ကိုညာရျခင္းမ်ဳိးပါ။ ကိုယ္က လိမ္ညာခ်င္တဲ့စိတ္ အမွန္တကယ္မရွိပဲ သူ အက်ဳိးရွိ ေအာင္ လ္ိမ္ညာေျပာဆိုရျခင္းမ်ဳိးပါ။ ဥပမာ။ ။ ဆရာ၀န္တစ္ဦးရဲ႔ ့ညႊန္ၾကားခ်က္နဲ႔ လူတစ္ဦး တစ္ေယာက္ကို သူက်န္းမာလာဖို႔ လိမ္ညာေျပာဆိုေပးရျခင္းမ်ဳိးျဖစ္ပါတယ္။ တစ္ခါတစ္ရံ လူတစ္ဦးတစ္ေယာက္က အျခားသူတစ္ဦးကို စိတ္ဆိုးမည့္ကိစၥမ်ားၾကံဳလာပါက စိတ္မဆိုးဖို႔ လိမ္ညာကာ ကိုယ္ကၾကား၀င္ေျပာေပးရျခင္းမ်ဳိးေတြရွိပါတယ္။ ဒါမ်ဳိးေတြကို မုသာ၀ါဒလို႔ ေျပာလို႔မရပါဘူး။ ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ အထက္ကေဖာ္ျပထားတဲ့အခ်က္၄ခ်က္နဲ႔ မကိုက္ညီ ေတာ့လို႔ပါပဲ။

ကၽြန္မမွာ အသက္အရြယ္ႀကီးမားတဲ့ အဖြားတစ္ေယာက္ရွိပါတယ္။ အသက္ႀကီးလာေတာ့ စိတ္အလိုမက်တာေတြမ်ားလာပါတယ္။ သူစားခ်င္တာကို မရမက၀ယ္ေပးရတတ္ပါတယ္။ အဲဒီအခါမ်ဳိးမွာ ကၽြန္မတို႔တစ္ေတြ အခက္ေတြ႔ရပါတယ္။ သူစားခ်င္တဲ့အစားအစာက တစ္ခါတစ္ေလ မရတတ္တာမ်ဳိးရွိသလို၊ သူစားခဲ့တုန္းက ဆိုင္ေတြကလည္း ခုခ်ိန္မွာမရွိေတာ့ ပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္မို႔ ရတဲ့ေနရာကရသလို၀ယ္ေပးေပမယ့္ သူက သူစားေနက် အရသာမဟုတ္ မွန္းသိတဲ့ အခါမ်ဳိးမွာ လိမ္ညာေျပာဆုိၾကရပါေတာ့တယ္။ ဒါကလည္း အမွန္အတိုင္းေျပာရင္ သူက လက္မခံတတ္လို႔ပါ။ အဖြားကိုလုပ္ကိုင္ေပးၾကရတဲ့ ညီမငယ္မ်ားကလည္း လိမ္ညာ ေျပာဆိုၾကရတဲ့အတြက္ အင္မတန္စိတ္ညစ္ရပါတယ္။ အသက္ႀကီးတဲ့သူတစ္ေယာက္ကို လိမ္ညာေျပာဆိုရလို႔ ငရဲႀကီးမယ္လို႔ထင္ၾကတဲ့အတြက္ မုသာ၀ါဒေျမာက္တဲ့ ကံ၄ပါးမပါရင္ မုသာ၀ါဒမွကင္းလြတ္ေၾကာင္း သိရေတာ့မွ ကၽြန္မတို႔တစ္ေတြ စိတ္ဒုကၡမွ ကင္းေ၀းရပါတယ္။

ခုလို မုသာ၀ါဒေျမာက္တဲ့ ကံ၄ပါးကိုေသခ်ာသိမွပဲ သူတို႔လည္း နားလည္သေဘာေပါက္ခဲ့ရ ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဒီကံ၄ပါးကိုနားလည္ရင္ျဖင့္ မုသာ၀ါဒကံကို က်ဴးလြန္တယ္ မက်ဴးလြန္ဘူး ဆိုတာ ကိုယ့္ကိုကိုယ္သိႏို္င္ပါတယ္။

ကၽြန္မတို႔တစ္ေတြ မုသားကင္းႏိုင္ၾကေအာင္ပါ။

မွတ္ခ်က္။ ။ ဤပိုစ့္ေၾကာင့္ မည္သူ႔ကိုမွ်မထိခိုက္ေစလိုပါ..

သီတင္းကၽြတ္ကန္ေတာ့ပန္း

သီတင္းကၽြတ္လျပည့္ေန႔ (အဘိဓမၼာအခါေတာ္ေန႔) ဟာ ျမတ္စြာဘုရားရွင္ တာ၀တိ ံသာမွာ မယ္ေတာ္ သႏၱဳႆိနတ္သားကို ၀ါတြင္းသံုးလပတ္လံုး အဘိဓမၼာတရားေဟာၾကားၿပီး လူ႔ျပည္ လူ႔ရြာကို ျပန္လည္ ဆင္းသက္လာခဲ့တဲ့ေန႔ဆိုတာ ဗုဒၶဘာသာ၀င္တိုင္း သိရွိၾကပါလိမ့္မယ္။ ကၽြန္မတို႔ရဲ႔ ျမတ္စြာဘုရားရွင္က ၀ါတြင္းသံုးလလံုးလံုးကို မိခင္ႏို႔၇ရက္တိုက္ေကၽြးခဲ့တဲ့ မယ္ေတာ္ရင္း မဟာမာယာေဒ၀ီကေန ဘ၀ေျပာင္းသြားတဲ့ သႏၱဳႆိတနတ္သားကို အဘိဓမၼာ တရားေဟာၾကားေပးျခင္းျဖင့္ ေသာတာပန္ျဖစ္ေအာင္ ဓမၼႏို႔ရည္တိုက္ေကၽြးခဲ့တယ္လို႔ဆိုပါ တယ္။ ေသာတာပန္မွ မၾကာမီအခ်ိန္အတြင္း ရဟႏၱာျဖစ္ဖို႔ေသခ်ာသြားတဲ့အတြက္လည္း ျမတ္စြာဘုရားရွင္ကိုယ္ေတာ္ျမတ္ဟာ မိခင္ရဲ႔ေက်းဇူး (ႏို႔ႏွစ္လံုးဖိုး) အေက်ဆပ္ခဲ့တယ္လို႔ သိရ ပါတယ္။

ဗုဒၶစာေပကိုမွီျငမ္းတဲ့ မိဘေမတၱာဖဲြ႔ေတြမွာ ျမတ္စြာဘုရားရွင္ေတာင္မွ မိခင္ေက်းဇူးကို ႏို႔ တစ္လံုးဖိုးပဲ ေက်ေအာင္ဆပ္ႏိုင္ခဲ့တယ္ ဆိုတဲ့အခ်က္ကိုေတြ႔ရေတာ့ သိပ္ကို အံ့ၾသမိပါတယ္။
ပိဋကတ္ေတာ္ထဲမွာ မပါတာကို ပါသလိုေရးသားေျပာဆိုတာဟာ အရမ္းကိုအျပစ္ႀကီးပါတယ္။ ဤအခ်က္ကို ဘုရားရွင္ကိုယ္ေတာ္တိုင္ မေဟာၾကားခဲ့သလို၊ အ႒ကထာဆရာ၊ ႗ီကာဆရာ ေတြကလည္း ဖြင့္ဆိုထားျခင္းမရွိပါဘူး။ ဘုရားေတာင္မွ မိဘေက်းဇူးႏို႔တစ္လံုးဖိုးပဲေက်တယ္ လို႔ေျပာတဲ့သူဟာ ဘုရားကိုလည္း ေစာ္ကားရာေရာက္သလို တရားကိုလည္း ဖ်က္ဆီးရာ ေရာက္ပါတယ္လို႔ အရွင္ဆႏၵာဓိကရဲ႔ စာအုပ္မွာဖတ္ရပါတယ္။

ထို႔သို႔ ျမတ္စြာဘုရားရွင္ကိုယ္ေတာ္တိုင္ မိဘေက်းဇူးအေက်ဆပ္ႏိုင္ခဲ့သလို ကၽြန္မတို႔လို လူသားေတြအဖို႔လည္း ေက်းဇူးဆပ္နည္းမ်ားကို. “ခ်စ္သား ခ်စ္သမီးတို႔…. မိဘေက်းဇူး အေက်ဆပ္ႏိုင္တဲ့ နည္းလမ္းေတြကို ငါဘုရားညႊန္ျပပါရေစ.. သဒၶါတရားမရွိတဲ့ မိဘကို သဒၶါ တရားနဲ႔ျပည့္စံုေအာင္၊ သီလမရွိတဲ့မိဘကို သီလျပည့္စံုေအာင္၊ မေပးရက္မလွဴရက္ ႏွေျမာ၀န္ တိုတဲ့ မိဘကို စြန္႔က်ဲေပးကမ္းလွဴဒါန္းျခင္းနဲ႔ ျပည့္စံုေအာင္၊ ပညာဉာဏ္မရွိတဲ့ မိဘကို ပညာ ဉာဏ္နဲ႔ ျပည့္စံုေအာင္ ေကာင္းစြာနာယူေဆာက္တည္ေစမယ္၊ ေလးေလးနက္နက္ သက္၀င္ ေစမယ္၊ ခိုင္ခိုင္ခံခံတည္တံ့ၿမဲၿမံေစမယ္ဆိုရင္ မိဘေက်းဇူးကိုတံုံ႔ျပန္ၿပီးသား အေက်ဆပ္ၿပီး သားျဖစ္သြားပါတယ္” လို႔ ေဟာၾကားေတာ္မူထားခဲ့ပါတယ္။

မိဘကိုေက်းဇူးဆပ္တဲ့ေနရာမွာ ေလာကနည္းနဲ႔ေက်းဇူးဆပ္ျခင္း၊ ဓမၼနည္းနဲ႔ေက်းဇူးဆပ္ျခင္း ၂မ်ဳိးရွိပါတယ္။ မိဘအတြက္ ျပည့္စံုေအာင္ဖန္တီးေပးတာ ေလာကနည္းနဲ႔ေက်းဇူးဆပ္တာပါပဲ။ ရုပ္၀တၳဳေတြနဲ႔ ေက်းဇူးဆပ္တာေၾကာင့္ ရုပ္ပိုင္းဆိုင္ရာေက်းဇူးဆပ္နည္းလို႔ ေခၚဆိုပါတယ္။ ရုပ္ပိုင္းဆိုင္ရာနဲ႔ေတာ့ ကၽြန္မမိခင္ရဲ႔ေက်းဇူးကို ကၽြန္မဆပ္ႏိုင္မွာမဟုတ္ပါဘူး။ ဒါ့ေၾကာင့္ ဘုရားေဟာတဲ့ ဓမၼနည္းနဲ႔ ေက်းဇူးဆပ္ဖို႔ ႀကိဳးစားလာမိပါတယ္။

ကၽြန္မ မသိခင္က မိဘေက်းဇူးဆိုတာ ျပန္လည္ေကၽြးေမြးျပဳစုလုပ္ကိုင္ေပးျခင္းျဖင့္ ေက်းဇူး ဆပ္ရတယ္ဆိုတဲ့ အယူအဆတို႔ေပ်ာက္ကြယ္လာၿပီး၊ ကၽြန္မမိခင္ကို ေက်းဇူးဆပ္ႏိုင္ဖို႔ ႀကိဳးစား လာေတာ့တာပါပဲ။ ဒါ့ေၾကာင့္လည္း စာအုပ္ဖတ္တဲ့အက်င့္မရွိတဲ့ မိခင္ကို အရွင္ဆႏၵာဓိကရဲ႔ စာအုပ္ေလးတစ္အုပ္ကိုစၿပီး ေပးဖတ္ခဲ့သလို၊ တရားမနာတတ္ဖူးလို႔ေျပာတတ္တဲ့ မိခင္ကို ခုတရားေတြက အရင္တုန္းကလိုတရားေတာ္ေတြလို ရြတ္ဆိုေဟာၾကားေနတာမ်ဳိးမဟုတ္ပဲ နားလည္သေဘာေပါက္လြယ္ေအာင္ ေဟာၾကားေပးတဲ့အေၾကာင္းေျပာရင္း စီဒီတရားခ်ပ္ တစ္ခ်ပ္ကို နာယူဖို႔ေပးခဲ့မိပါတယ္။

အခုဆိုရင္ ကၽြန္မအေမ တရားစာအုပ္မဖတ္ေပမယ့္၊ ဥပုသ္ေန႔တိုင္း ဥပုသ္ေစာင့္တည္ၿပီး တရားေတာ္မ်ား နာၾကားလာတာကိုေတြ႔ရပါတယ္။ ဒါဟာ ကၽြန္မေျပာလို႔မဟုတ္ပဲ သူ႔အသိစိတ္ေလးနဲ႔ လုပ္လာတာဆိုရင္ေတာင္ အေမ့ကိုၾကည့္ရင္း ကၽြန္မေပ်ာ္ေနမိပါတယ္။ ဒီထက္မက အေမ့စိတ္ထား အေမ့အျပဳအမူ ပံုသ႑ာန္ေလးေတြကိုလည္း ႏူးညံ့ေစခ်င္မိ ပါတယ္။ ကၽြန္မ အေမ့ရဲ႔ေက်းဇူးေတြကို အေက်မဆပ္ႏိုင္ရင္ေတာင္ အသက္ရွိေနစဥ္မွာ အေမ့ကို ေက်းဇူးဆပ္ခြင့္ ဆက္ရမယ္ဆိုရင္ျဖင့္ ေက်နပ္သြားမွာပါ။

ရွင္ဆႏၵာဓိကရဲ႔ ႏို႔ႏွစ္လံုးဖိုးေက်ပါတယ္ စာအုပ္မွ ကိုးကားခ်က္မ်ားနဲ႔ ဒီပိုစ့္ကိုေရးလိုက္ ပါတယ္။ ၀ါကၽြတ္မွာ ေက်းဇူးရွင္မိခင္ကို ကန္ေတာ့ပန္းဆင္ရင္းေပါ့..။
ပံုကို google မွကူးယူပါတယ္။

သီတင္းကၽြတ္လက္ေဆာင္

မိဘေက်းဇူးအေက်ဆပ္နည္း
စိတ္မထားတတ္တဲ့မိဘ
စိတ္ထားတတ္ေအာင္၊
စိတ္ထားတတ္ၿပီးသားမိဘ
ပို၍ပို၍ စိတ္ထားတတ္ေအာင္
လမ္းညႊန္ေဖးမ ေပးရင္
မိဘေက်းဇူး ေက်ပါတယ္။
ကုသိုလ္မလုပ္ေသးတဲ့ မိဘ
ကုသိုလ္လုပ္ေအာင္၊
ကုသိုလ္လုပ္ေနတဲ့ မိဘ
ပို၍ပို၍ ကုသိုလ္လုပ္ေအာင္
ကူညီပံ့ပိုးေပးရင္
မိဘေက်းဇူးေက်ပါတယ္။
တရားမရိွေသးတဲ့ မိဘ
တရားရိွေအာင္ ၊
တရားရိွၿပီးသား မိဘ
ပို၍ပို၍ တရားရိွေအာင္
စြမ္းေဆာင္ၿဖည့္ဆည္းေပးရင္
မိဘေက်းဇူးေက်ပါတယ္ ။
ကိုယ့္ရဲ ့ကူညီပံ့ပိုးေပးမႈေၾကာင့္ မိဘရဲ ့စိတ္ဓာတ္ျမင့္မားမႈနဲ ့ ကုသိုလ္တိုးပြားမႈက ဘ၀လြတ္ေျမာက္မႈ အဆင့္အထိ တတ္လွမ္းသြားႏိုင္ၿပီ ဆိုရင္ အဲဒီလို တတ္လွမ္းႏိုင္ေအာင္ ဓမၼနည္းနဲ ့ေက်းဇူးဆပ္တဲ့ သားသမီးအေနနဲ ့မိဘေက်းဇူးကို အေက်ဆပ္ၿပီးသားျဖစ္ သြားေတာ့တာပါပဲ။
http://www.newworldnanda.ning.com/
မွ သီတင္းကၽြတ္လက္ေဆာင္ ဆိုတာေလးကို ကူးယူမွ်ေ၀ပါတယ္..။

အျခားတစ္ဖက္

ခ်စ္ျခင္းရဲ႔အျခားတစ္ဖက္မွာ
မုန္းျခင္းေတြရွိေနမယ္..


ၾကင္နာျခင္းရဲ႔အျခားတစ္ဖက္မွာ
နာၾကင္ျခင္းေတြရွိေနမယ္..


မွန္ကန္္ျခင္းရဲ႔အျခားတစ္ဖက္မွာ
လိမ္ညာျခင္းေတြရွိေနမယ္..


ရုိးသားျခင္းရဲ႔အျခားတစ္ဖက္မွာ
ေကာက္က်စ္ျခင္းေတြရွိေနမယ္..


ယံုၾကည္ျခင္းရဲ႔အျခားတစ္ဖက္မွာ
သံသယျဖစ္ျခင္းေတြရွိေနမယ္..


ဒါကို ဆန္႔က်င္ဖက္နိယာမေတြလို႔
သတ္မွတ္ထားမယ္ဆိုရင္..
မင္းအေျပာေတြရဲ႔ အျခားတစ္ဖက္မွာ
ဘာမ်ားရွိေနလိမ့္မလဲလို႔ ငါေတြးမိေနဆဲ…။

ဆားေတာင္ဆရာေတာ္၏ အဆံုးအမ

ဆားေတာင္ဆရာေတာ္ မၾကာခဏမိန္႕ၾကားသည္႕အဆုံးအမ စကားလက္ေဆာင္ျဖစ္ပါသည္။

၁။ ဘယ္လုိပုဂၢဳိလ္ျဖစ္ျဖစ္ တရားကေတာ့အားထုတ္ရမွာပဲ။ အားထုတ္ခြင့္ၾကဳံတုန္း အားထုတ္ ၾက၊ သာသနာပျပီဆုိေတာ့၀ိပသာနာနဲ႕ေတြ႕ရတာမဟုတ္ဘူး။ဒီေတာ့ပုိနစ္နာတယ္။

၂။ တရားအားထုတ္ဖုိ႕ေတာ့မအားဘူး။ မအားဘူးလုိ႕ေျပာၾကတယ္။
ေသခ်ိန္က်လာလုိ႕မေသခ်င္ေသးဘူးလုိ႕ေျပာလုိ႕ရတာ မဟုတ္ဘူး။ မအားဘူးလုိ႔ ေျပာလုိ႔ ရတာ မဟုတ္ဘူး။

၃။ တရားအားထုတ္တယ္ဆုိတာအားနဲ႕မာန္နဲ႕ထုတ္ရတယ္။ မေသခ်ာမေရရာဘူးလုိ႕ေျပာလုိ႕ ရတဲ့ အလုပ္ေတြေတာင္မွဟုတ္ႏုိးႏုိးနဲ႕သက္စြန္႕စံဖ်ားလုပ္ေနရတာပဲ။ေသခ်ာေရရာတဲ့အလုပ္ ဘာပဲလုပ္စရာရွိလဲ။ ဆင္းရဲတစ္ဘ၀ေပါ့။ တစ္ဘ၀ေတာင္မွခဏေလးပါ။

၄။ ထိတုိင္းထိတုိင္း သိေနပါေစ။ ကိေလသာၾကားမခုိေစနဲ႕။

၅။ တရားအားထုတ္တယ္ဆိုတာတမင္းစားသလုိပဲ။ မဆာလည္းစား၊ ဆာလည္းစား။ စားေကာင္းလိမ့္မယ္ထင္ေပမယ့္ တကယ္စားေတာ့ျမိန္ခ်င္မွျမိန္တာ။ မေကာင္းဘူးထင္လုိ႔ လည္း တကယ္စားေတာ့ ျမိန္ခ်င္ျမိန္တာ။ ဒီေတာ့မထုတ္ခ်င္လည္းထုတ္၊ ထုတ္ခ်င္လည္း ထုတ္ေပါ့။

၆။ ၀ိပသာနာ တရားအားထုတ္ရတာ အလြန္ေကာင္းပါတယ္။ အ၀တ္လဲေျပာင္းစရာမလုိဘူး။ ဂူထဲေအာင္းစရာမလုိဘူး။ ပုထုဇဥ္စရုိက္မူေျပာင္းဖုိ႕လုိတယ္။

၇။ ကုိယ့္ခႏၶာ ကုိယ္ရူေနေတာ့ အမူေပြတာေပါ့။

၈။ မိ္မိခႏၶာက ျဖစ္ေပၚေနတဲ့ ေ၀ဒနာကုိသည္းခံရူမွတ္ႏိုင္မွ ပတ္၀န္းက်င္ရဲ႕ေလာကဓံကုိလည္း ခံႏုိင္ရည္ရွိမွာပဲ။

၉။ တရားအားထုတ္တဲ့အခါ ကိေလသာၾကာမခိုေအာင္ ႏွာသီး၀ေလကုိ ထိတုိင္းသိေနပါေစ။
ထိတဲ့ေပၚ သတိထား၊သတိထားရင္ တရားျမင္မယ္၊ သတိမထားရင္ အမွား၀င္မယ္။

၁၀။ အရိယာသူေတာ္ေကာင္းတုိ႕ဆုိတာ ရုပ္ရယ္၊ နာမ္ရယ္၊ တရားရယ္ ဒီသုံးဦးနဲ႕ပဲ အေဖာ္ျပဳ ေနတာပါ။ သူတုိ႕မွာပ်င္းတယ္မရွိပါဘူး။

၁၁။ လူ၏သာဓုေခၚ၊ နတ္သာဓုေခၚေလာက္နဲ႕ ေက်နပ္တင္းတိမ္ မေနၾကနဲ႕။ ဘုရား၊ ရဟႏၱာ အရိယာပုဂၢဳိလ္ေတြ ခ်ီးမြမ္းတဲ့အထိ ျဖစ္ပါေစ။

၁၂။ ပထမေတာ့ တရားကုိ လူကဦးေဆာင္တယ္။ ေနာက္ေတာ့ တရားက လူကုိဦးေဆာင္ တယ္။ အဒီအခ်ိန္မွာ လူက တရားေနာက္လုိက္ဖုိ႕လုိတယ္။

၁၃။ ခႏၶာကေတာ့ သူ႕တရားသူျပေနတာပဲ။ ေလာဘ၊ ေဒါသ၊ ေမာဟ ဖုံးေနေတာ့ ဘာမွမသိ လုိက္ရဘူး၊

၁၄။ အားကုိးမမွားေစနဲ႕၊ မိ္မိကုိယ္ကုိ အားကုိးရမယ္။

၁၅။ ဘာမဆ္ုိ အတြင္းက ေအးေနေအာင္လုပ္ရတယ္။ အျပင္ကဘယ္ေလာက္ပူပူ အတြင္းက ေအးေနေတာ့ေအးတာပဲ။ အျပင္က ဘယ္ေလာက္ေအးေအး အတြင္းကပူေတာ့ ပူတာပဲ။

၁၆။ တရားႏွင့္အိပ္စက္ျခင္း၊ တရားနွင့္နုိးထျခင္း၊ တရားႏွင့္ေမြ႕ေလ်ာ္ျခင္း၊ ဒါ အပၸမာဒ တရားပဲ။

၁၇။ ေလာကီခ်မ္းသာက တစ္ဘ၀တစ္နပ္စာ။ ေလာကုတၱရာခ်မ္းသာမွ တစ္သံသရာလုံး ေအးတာ။ တစ္ဘ၀တစ္နပ္စာလုပ္နဲ႕။ တစ္ဘ၀သံသရာစာလုပ္ၾက။

၁၈။ မေကာင္းတာလုပ္တာသာေၾကာက္ရမွာ။ ေကာင္းတာလုပ္တာေၾကာက္စရာမလုိဘူး။ မေကာင္းတာေတာင္ ရဲရဲလုပ္ရဲရင္ ေကာင္းတာလုပ္တာ ဘာမရဲစရာရွိသလဲ။

၁၉။ မဟုတ္လည္းသည္းခံ၊ ဟုတ္လည္းသည္းခံရမွာပဲ။ ခံရမည္႕အတူတူေတာ့ အခုကတည္း က ခံလုိက္ေတာ့ သံသရာျပတ္တာေပါ့။

၂၀။ ေလာဘ၊ ေဒါသ၊ ေမာဟကင္းေအာင္ ျပတ္ေအာင္လုပ္ၾက။ ျဖစ္ေအာင္လည္း မလုပ္နဲ႕၊ ပ်က္ေအာင္လည္းမလုပ္နဲ႕။ ျဖစ္ေအာင္လုပ္တာ ေလာဘ၊ ပ်က္ေအာင္လုပ္တာက ေဒါသ။ ျဖစ္တာပ်က္တာ မသိတာက ေမာဟ။

၂၁။စိတ္ကျဖတ္လုိ႕ျပတ္တာမဟုတ္ဘူး။ တရားက ျဖတ္မွျပတ္တာ။ တရားရွိေအာင္ အားထုတ္ၾက။ တရားရွိေတာ့ တရားကပဲျဖတ္ေပးတယ္။ ျပတ္ေပးတယ္။ ပယ္ေပးတယ္။

၂၂။ အျမတ္က မရူံးေစနဲ႕၊ အရူံးကသာ ျမတ္ပါေစ။ အကုသုိလ္က ကုသုိလ္ျဖစ္ပါေစ။ ကုသုိလ္က အကုသုိလ္မျဖစ္ေစနဲ႕။

၂၃။ ပုထုဇဥ္ေတြ မေကာင္းတာလုပ္တာမ်ား အဆန္းလုပ္မေနနဲ႕။ အခုလည္း မေကာင္းတာလုပ္ေနသလုိ ေနာင္လည္း မေကာင္းတာလုပ္ေနဦးမွာပဲ။ သူတုိ႕မေကာင္းတာ ကုိယ္နဲ႕ဘာဆ္ိုင္သလဲ။ ကုိယ့္တရားကုိယ္ရူဖုိ႕ပဲလုိတယ္။

၂၄။ ဘုရားစကား နားလည္ေအာင္လုပ္၊ ဘုရားစကားနားလည္ရင္ ေလာကစကားေတြအားလုံး နားလည္တယ္။

၂၅။ နိဗၺာန္မဂ္ဖုိရလုိေၾကာင္း ဆုေတာင္းခဲ့တာမ်ားျပီ။ ၀ိဇၨာဥာဏ္မပါ၊ ဓမၼတာေတာင္းမုိ႕၊ အာေညာင္းရုံပဲ ေမာဖတ္တင္မည္။ ဒါနျပဳကာ အခါခါေတာင္းလဲ၊ ငါေကာင္းခ်င္မွဳ ခုခံေနသည္။ ငါတစ္လုံးပယ္ကာ၊ ကြယ္ကာေပးမွ လြန္စြာမေႏွး နိဗၺာန္ျမင္မည္။

ကူးယူမွ်ေ၀ပါသည္။