ဟိုတေလာေလးက သူငယ္ခ်င္းရဲ႔သမီးေလး ဗိုက္ေအာင့္တယ္ဆိုၿပီး ေဆးရုံတင္လိုက္ရတယ္။ ေဆးရုံမွာ ဟိုစမ္းဒီစမ္းေပါ့ ဗိုက္ေအာင့္တယ္ဆိုေတာ့လည္း အစာအိမ္ဆိုၿပီး ေသခ်ာေအာင္ စစ္ေဆးမွဳေတြလုပ္ ေဆးေတြတိုက္၊ လက္မွာ အနာစက္ေလးေတြ ေပၚလာျပန္ေတာ့ ေသြးစစ္လိုက္ရတာ DNA အဆင့္ထိပါပဲ။ ဘာမွမေတြ႔ဘူးတဲ့။ အဲလိုနဲ႔ ေဆးရုံတက္ရတာ သုခကမာၻမွာ ၂ေခါက္တက္ရပါတယ္။ သက္သာလို႔ အိမ္ျပန္ေရာက္ၿပီး ၃ရက္မျပည့္ေသးဘူး ေနာက္တစ္ခါျပန္ေအာင့္လို႔ ေဆးရုံထပ္ေရာက္ျပန္ေရာ.. အာရွေတာ္၀င္တဲ့။ ဆရာ၀န္ေတြ၊ သမားေတာ္ႀကီးေတြလည္း တစ္ေယာက္ျပီး တစ္ေယာက္ဆိုသလိုျပတာပါပဲ။ ေနာက္ဆံုး အေျဖရွာရတာကေတာ့ သည္းေျခအိတ္မွာ ေက်ာက္တည္တာပါ။ သည္းေျခအိတ္ထဲမွာ gallstone ေက်ာက္တံုး ေလးေတြရွိေနတာပါ။ အဲဒီေတာ့ ခဲြရပါမယ္တဲ့။ ခဲြရမယ္ဆိုေတာ့ ကာယကံရွင္ ကေလးက လည္းေၾကာက္ လူႀကီးမိဘေတြကလည္း စိုးရိမ္လာၾကတယ္။ ခဲြစိတ္တာနဲ႔ ပတ္သတ္လို႔ ယခင္ျဖစ္ခဲ့ဖူးတဲ့ ကိစၥရပ္ကိုသိေတာ့ လန္႔ေနၾကၿပီေပါ့။ မခဲြရင္မရဘူးလား ဘာလား ဆရာ၀န္ကိုေမးျမန္း အသိမိတ္ေဆြေတြကိုလည္း ေမးျမန္းနဲ႔၊ ကၽြန္မေတာင္ အမျဖစ္သူ ဖြားကိကို လွမ္းေမးေပးလိုက္ရေသးတယ္။ ခဲြရတယ္ဆိုေပမယ့္ စိုးရိမ္စရာမရွိပါဘူးတဲ့။ အေပါက္ကေလး သံုးေပါက္ေလာက္သာ ေဖာက္ရုံခဲြစိတ္တာပါ ဆိုတာေၾကာင့္ သူတို႔လည္း စိတ္နည္းနည္းေအးသြားၿပီး ခဲြစိတ္ျခင္းကို လက္ခံလိုက္ပါတယ္။ ဒီလိုနဲ႔ သည္းေျခကေက်ာက္ေတြ ထုတ္ယူပစ္လိုက္ႏိုင္ပါတယ္။ ေျပာရရင္ ခဲြစိတ္မွဳ ေအာင္ျမင္တယ္ေပါ့။
တကယ္ေတာ့ ခဲြစိတ္ကာ ေက်ာက္ေလးမ်ားကိုထုတ္ယူတယ္ဆိုေပမယ့္ မေတာ္တဆ ေက်ာက္တံုးေလးကျပဳတ္က်ၿပီး အသည္းထဲေရာက္သြားလို႔ အသည္းကင္ဆာနဲ႔ ေသဆံုး သြားရတဲ့ အဖြားတစ္ေယာက္ရွိခဲ့ဖူးပါတယ္ဆိုတာ ေနာက္မွသိခဲ့ရတယ္။ သည္းေျခေက်ာက္ ရွိျခင္းဟာလည္း ကင္ဆာျဖစ္ေစႏိုင္တယ္လို႔ဆိုပါတယ္။ ေဆးပညာရပ္ကိုေတာ့ ကၽြန္မလည္း ေသခ်ာသိတာမဟုတ္ပါဘူး။ ေျပာခ်င္တာက ကၽြန္မရဲ႔ ညီမအေၾကာင္းေပါ့…။
ကၽြန္မညီမလည္း ၄လပိုင္းကစၿပီး ဗိုက္ေအာင့္ျခင္းေ၀ဒနာ ျဖစ္လာပါတယ္။ သူကေတာ့ အစာစားခ်ိန္မမွန္တာေၾကာင့္ (သူကိုယ္တိုင္ကအစ) အားလံုးလည္း အစာအိမ္ပဲလို႔ ယူဆမိၾကတယ္။ ေနာက္ပိုင္း ဗိုက္ေအာင့္တာက မသက္သာပဲ ခဏခဏဆက္ျဖစ္ေနလို႔ ဆရာ၀န္က လိုအပ္တာမ်ားကို ထပ္မံစစ္ေဆးခိုင္းလာပါတယ္။ ေအာင့္တာကလည္း အစာအိမ္နားမဟုတ္ပဲ အသည္းေနရာျဖစ္ေနတာကို သိရတာေၾကာင့္ပါ။ အေျဖထြက္လာေတာ့ အသည္းကျဖစ္တာေပါ့။ မသန္႔ရွင္းတဲ့အစားအစာေၾကာင့္လို႔ယူဆပါတယ္။ ၈လပိုင္းအထိ ေအာင့္တာမေပ်ာက္ေသးလို႔ အယ္လ္ထရာေဆာင္းနဲ႔ ဓါတ္မွန္တို႔ရုိက္ၾကည့္တဲ့အခါ သည္းေျခ အိတ္မွာေက်ာက္တည္ျခင္း ျဖစ္ေနပါေတာ့တယ္။ ဒါေတာင္မွ အယ္လ္ထရာေဆာင္းက ၂ခါထပ္ရုိက္ရတယ္။ ပထမရုိက္တာမွာ အယ္ထရာေဆာင္းကမေပၚပဲ ဓါတ္မွန္မွာ gallstone ကေပၚေနလို႔ပါ။
ေက်ာက္ရွိတယ္ဆိုတာသိေတာ့ ညီမျဖစ္သူကလည္း မခဲြစိတ္ခ်င္ဘူး၊ ခဲြစိတ္ခံဖို႔ အေျခအေန ကလည္း သူ႔မွာမရွိေတာ့ အခက္ေတြ႔လာရတယ္။ အဲ.ကံေကာင္းခ်င္လို႔ပဲဆိုရမလားမသိဘူး၊ သဘာ၀နည္းနဲ႔ သည္းေျခေက်ာက္ကိုဖယ္ရွားနည္း ဆိုတာေလးကိုသိခဲ့ရတယ္.။ လက္ေတြ႔ ေပ်ာက္ကင္းသြားတဲ့ လူတစ္ေယာက္ဆီကေပါ့။ သူကလည္း 0nline ထဲကေန Dr Lai Chiu Nan ဆီကေနသိရတာပါတဲ့။ အခုအခါမွာ သူက အဲဒီနည္းနဲ႔ စနစ္တက်ေနထိုင္လိုက္တာ လူေကာင္းပကတိျဖစ္သြားတာေၾကာင့္ အဲဒီနည္းေလးကို ျပန္လည္ျဖန္႔ေ၀ေပးေနပါတယ္။ စာေစာင္ေတြမွာေရးသားၿပီးျဖန္႔ေ၀ခဲ့တာေၾကာင့္ အခုဆို သူ႔ဆီေရာက္လာၾကတဲ့ သည္းေျခ ေက်ာက္တည္သူေတြ အမ်ားႀကီးပဲလို႔ဆိုပါတယ္။ ဆင္းရဲခ်ဳိ႔တဲ့တဲ့သူမ်ားကိုလည္း သူက အဲဒီနည္းေပးရုံမက နည္းထဲက အတိုင္းေဆာင္ရြက္ဖို႔ ေငြေၾကးပါအကုန္အက်ခံၿပီး ကုသိုလ္ ျပဳပါတယ္။ ဒီလိုသိရေတာ့ သူ႔လုပ္ေဆာင္မွဳ ကိုသာဓုေခၚမိပါေသးတယ္။ ကၽြန္မလည္း ကၽြန္မ ရဲ႔ ညီမအေၾကာင္းေရးရင္းနဲ႔ မွ်ေ၀ျခင္းေပါ့..။
နည္းလမ္းေလးကေတာ့ ခဲြစိတ္ဖို႔ထက္လုပ္ေဆာင္ႏိုင္ၾကမယ့္နည္းလို႔ ထင္ပါတယ္။ ျမန္မာ ေဆးေသာက္ရျခင္းလို အ၀င္ဆိုးမွာလည္းမဟုတ္ပါဘူး။ ဒီနည္းကို စနစ္တက်စားေသာက္ေန ထိုင္ျခင္းျဖင့္ကုသနည္းလို႔ဆိုထားပါတယ္။
ပထမအခ်က္ကေတာ့ - ပထမ ငါးရက္မွာ ေန႔စဥ္ေန႔တိုင္း ပန္းသီး၅လံုးစားရမွာျဖစ္ပါတယ္။ ပန္းသီးေဖ်ာ္ရည္ ၄ခြက္ေသာက္ရင္လည္းျဖစ္ပါတယ္တဲ့။ ဒါေပမယ့္လုပ္ေဆာင္ခဲ့သူကေတာ့ ပန္းသီး၅လံုးသာ စားခဲ့တာပါ။ ဒါေၾကာင့္ ကၽြန္မညီမလည္း ပန္းသီး၅လံုးလိုက္စားခဲ့ပါတယ္။ ငါးရက္မွာ တစ္ေန႔ပန္းသီး၅လံုးဆိုေတာ့ အားလံုးပန္းသီးေပါင္း ၂၅လံုးေပါ့..။ ဒါနဲ႔ သူလည္း ပန္းသီးကို ေစ်းသက္သာေအာင္ ကီလီေစ်းကေန ပံုးလိုက္သြား၀ယ္ပါသတဲ့..(သူက အဲသလို) ေစ်းေပါေပါကိုလိုက္လို႔ ခရီးစရိတ္ကို ဘယ္ေတာ့မွ ထည့္မတြက္ဘူးေလ။ း))
သူငယ္ငယ္ကတည္းက ပန္းသီးႀကိဳက္ပါတယ္. အေမကဆို ခဏခဏ ေျပာဖူးတယ္ သူ႔ကိုဗိုက္ႀကီးေတာ့ ငါခ်ဥ္ခ်င္းတပ္တာ ပန္းသီးတဲ့.. အဲဒီတုန္းက အေဖက ၀န္ထမ္းဘ၀နဲ႔ ကိုးရီးယား ေဟာင္ေကာင္နဲ႔ တရုတ္ျပည္အခ်ဳိ႔ကိုသြားေနရတယ္.. ကိုးရီးယားကေန အေဖ ျပန္လာလာခ်င္းပဲ အေမက သူမွာလိုက္တဲ့ ပန္းသီးကိုေလယဥ္ကြင္းမွာပဲ ထုတ္ယူစားလိုက္ ပါတယ္တဲ့။ ဒါနဲ႔ သူ႔ကို ပန္းသီးကေနပါလာတာဆိုၿပီး အေမကေျပာေလ့ရွိပါတယ္။
ပထမေန႔တစ္ရက္မွာတင္ ကၽြန္မညီမက ပန္းသီးအလံုးႀကီးႀကီးကို တဂြပ္ဂြပ္နဲ႔ကိုက္စားပါေတာ့ တယ္။ သူက ပါးစပ္ေပါက္ကလည္း က်ယ္က်ယ္ဆိုေတာ့ ကၽြန္မတို႔စားသလို ပန္းသီးကို ဓါးနဲ႔ မစိတ္ေတာ့ပဲ အလံုးလိုက္ကိုက္စားပါတယ္။ သူ၀ယ္လာတဲ့ ပန္းသီးေတြကလည္း အလံုး ခပ္ႀကီးႀကီးေတြေပါ့ ။ လူမ်ား ေလာဘကိုႀကီးၾကတယ္ေနာ္.. း)))
ပထမတရက္ၿပီးေတာ့ ေနာက္ေန႔ ဒုတိယေန႔မနက္ သူႏိုးလာေတာ့ ညက ပါးစပ္ေတြေပါက္လို႔ တဲ့.၊ ပန္းသီး အစီးေလာင္တာထင္တယ္။ သူ႔အျဖစ္ကေတာ့ ရယ္ရအခက္ ငိုရအခက္ပါပဲ .. ဒါေၾကာင့္ ေနာက္ေန႔မွာ ပန္းသီးကို ၀ါးရသက္သာေအာင္ စက္နဲ႔ႀကိတ္ၾကပါတယ္။ ႀကိတ္ထား တဲ့ပန္းသီးပံုစံကိုေတာ့ ျမင္မိၾကမယ္ထင္ပါတယ္. ႀကိတ္လိုက္တဲ့အခါ ပန္းသီးကညက္ၿပီး အေရာင္ကမဲသြားတာေၾကာင့္၊ အဲဒါကို သူကမစားခ်င္ေတာ့ဘူးျဖစ္သြားတာနဲ႔ တ၀က္စာ ေလာက္သာႀကိတ္ၿပီး ဆက္မႀကိတ္ျဖစ္ျပန္ဘူး။ ဒါနဲ႔ပဲ ေနာက္ဆံုး အစိတ္ကေလးေတြစိတ္ၿပီးပဲ ဆက္စားရပါေတာ့တယ္။ ဒီလိုနဲ႔ ၅ရက္ျပည့္တဲ့အထိ ပန္းသီးႀကိဳက္တဲ့သူေတာင္ ပန္းသီးမစား ခ်င္ေတာ့ေလာက္ေအာင္ျဖစ္သြားရတယ္။ မုန္းသြားေလာက္ေအာင္မျဖစ္ေပမယ့္ ေလာေလာ ဆယ္မွာပန္းသီးကိုမၾကည့္ခ်င္ေတာ့တာေပါ့…။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ေလ အဓိကက သည္းေျခအိတ္ ထဲက ေက်ာက္တံုးက်သြားဖို႔ပဲမဟုတ္လား..။ ကၽြန္မတို႔ကလည္း အားေပးရတာေပါ့ေနာ္ ႀကိဳးစားထား၊ ႀကိဳးစားထား (က်ားယို၊ က်ားယို ) ဆိုၿပီးေတာ့ ျမန္မာလိုေရာ၊ တရုတ္လိုနဲ႔ ကိုးရီးယားလိုပါ အားေပးၾကတာပါ။ း))
အဲ.. ဒုတိယအခ်က္အေနနဲ႔ ၆ရက္ေျမာက္ေန႔မွာ ညစာမစားပဲေနရပါမယ္။
တတိယအခ်က္က အဲဒီေန႔ည ၆နာရီမွာပဲ ဆားခါး ( Epsom salt) တစ္ဇြန္းကို ေရေႏြးေႏြး တစ္ဖန္ခြက္နဲ႔ ေသာက္ရပါမယ္။
စတုတၳအခ်က္ ည၈နာရီမွာ တတိယအခ်က္အတိုင္း ဆားခါးတစ္ဇြန္းထပ္ေသာက္ရပါမယ္။
ဆားခါးက သည္းေျခအိတ္ျပြန္မ်ားကို ပြင့္ေစတယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။
ပဥၥမအခ်က္ကေတာ့ ည၁၀နာရီမွာ သံလြင္ဆီ (သို႔) ႏွမ္းဆီ လၻရည္ပန္းကန္လံုးတ၀က္ကို လတ္ဆတ္ေသာ သံပုရာရည္ ပန္းကန္လံုးတ၀က္နဲ႔ ေသာက္ရပါမယ္။ အဲဒီ ၂မ်ဳိးကိုသမေအာင္ ေရာေမႊၿပီးမွ ေသာက္ရတာပါ။
ဆီကေတာ့ သည္းေျခေက်ာက္ေတြကို ေခ်ာေမြ႔စြာထြက္ႏိုင္တယ္လို႔ဆိုတာေၾကာင့္ပါ။
ပန္းကန္တလံုးစာ=၂၅၀မီလီ လီတာ
သံပုရာသီးက ပန္းကန္လံုးတ၀က္စာ= ၁၀လံုးခန္႔ ပါ။
ေရာဂါရလာေတာ့လည္း လူ႔သဘာ၀အရ ေပ်ာက္ခ်င္ၾကတာခ်ည္းပါပဲ။ ဒါေၾကာင့္ အထက္က နည္းအတိုင္း ေဆးေသာက္ရမွာပ်င္းေသာ၊ ဘယ္သူေျပာေျပာ လုပ္ေလ့လုပ္ထမရွိေသာ ကၽြန္မရဲ႔ညီမတစ္ေယာက္လည္း အဲဒီနည္းကိုေတာ့ ႀကိဳးစားပမ္းစားလုပ္ပါတယ္။ ပန္းသီး စားတာ ၅ရက္ေျမာက္ၿပီးဆံုးသြားေတာ့ သူ႔အစားကၽြန္မတို႔ေတာင္ ေပ်ာ္မိသလိုပါပဲ၊ ေက်ာက္က်ဖို႔ေတာ့ စိတ္ပူေနတုန္းေပါ့ေလ။ ျဖစ္ခ်င္ေတာ့ ၅ရက္ေျမာက္ေန႔က အိမ္မွာ ႏို႔ေခါက္ဆဲြ ခ်က္စားၾကတယ္။ အသိမိတ္ေဆြေတြလည္း လာမယ္ဆိုတာေၾကာင့္ အေမက ခ်က္ေကၽြးတာပါ။ အစားႀကီးသူ ညီမကေတာ့ ႏို႔ေခါက္ဆဲြေတြလည္းစားပါတယ္။ အစား ေရွာင္စရာမလိုဘူး ဆိုတာေၾကာင့္လို႔ေျပာတယ္။ ကၽြန္မက ဒါကေတာ့ ဗိုက္နာလိမ့္မယ္မစားနဲ႔၊ ဟိုအစာကေတာ့ နည္းနည္းမာလို႔ ဗိုက္ေအာင့္လိမ့္မယ္ဆိုၿပီး လိုက္ေျပာေနမိတာ ၿပိတၱာ ျဖစ္မလားပဲ။ သူက အစားမေရွာင္တဲ့အျပင္ ႀကိဳက္လို႔ဆိုၿပီး ႏို႔ေခါက္ဆဲြကို ၃ႀကိမ္စားပါတယ္။ ဒါနဲ႔ အဲဒီေန႔ညမွာတင္ ၀မ္းသြားပါေလေရာ..။
တစ္ခ်ိန္လံုး၀မ္းပိတ္ေနခဲ့သူက အဲဒီေန႔၀မ္းသြားၿပီး (ေနာက္ဆံုးေန႔) ၆ရက္ေျမာက္ေန႔မွာေတာ့ ဆားခါးေသာက္တာေတာင္ ၀မ္းမသြားေတာ့လို႔ ေနာက္တစ္ႀကိမ္ ရယ္ရအခက္ငိုရအခက္ ျဖစ္ရျပန္တယ္။ ၀မ္းသြားတဲ့ေန႔ကလည္း ေက်ာက္လားဘာလားေတာ့မသိ ေက်ာက္တံုးေလး ေတြလိုေတာ့ျမင္တာပဲတဲ့။ အစိမ္းရင့္ရင့္ေရာင္မ်ဳိးလို႔လည္း ထင္ပါတယ္တဲ့။ ကဲ..ဘယ္လို ေျပာရမယ္ေတာင္မသိဘူး။ ေသခ်ာလား မေသခ်ာလားဆိုတာ..
Dr. Chiu Nan ေျပာတာကေတာ့ ၆ရက္ေျမာက္ေန႔မွာ ညဖက္၀မ္းသြားတဲ့အခါ ၀မ္းထဲကေန အစိမ္းေရာင္ေက်ာက္တံုးေလးမ်ား ေတြ႔ရမယ္လို႔ဆိုထားပါတယ္။ အဲဒီနည္းနဲ႔ သည္းေျခအိတ္ အတြင္းမွာရွိတဲ့ ေက်ာက္တံုး gallstone မ်ားကို က်ေစတာပါပဲ။ ေသခ်ာေအာင္ ေနာက္ပိုင္း ဓါတ္မွန္ထပ္ရုိက္ၾကည့္လို႔ရပါတယ္။ ကၽြန္မညီမလည္း ဓါတ္မွန္ထပ္ရုိက္ရမွာေတာ့ ေသခ်ာ ပါတယ္။
အဲဒီနည္းကိုလုပ္ေဆာင္လို႔ လက္ေတြ႔ေပ်ာက္ကင္းခဲ့တဲ့သူက ဒီနည္းေလးကိုမွ်ေ၀ေပးဖို႔ ေျပာ လာပါတယ္။ http://www.kiki-idiotlove.com/ အဲဒီဆိုက္မွာေတာ့ ေဆးပညာနဲ႔ပတ္သတ္လို႔ အေသအခ်ာ ရွင္းျပထားပါလိမ့္မယ္။
တကယ္ေတာ့ ခဲြစိတ္ကာ ေက်ာက္ေလးမ်ားကိုထုတ္ယူတယ္ဆိုေပမယ့္ မေတာ္တဆ ေက်ာက္တံုးေလးကျပဳတ္က်ၿပီး အသည္းထဲေရာက္သြားလို႔ အသည္းကင္ဆာနဲ႔ ေသဆံုး သြားရတဲ့ အဖြားတစ္ေယာက္ရွိခဲ့ဖူးပါတယ္ဆိုတာ ေနာက္မွသိခဲ့ရတယ္။ သည္းေျခေက်ာက္ ရွိျခင္းဟာလည္း ကင္ဆာျဖစ္ေစႏိုင္တယ္လို႔ဆိုပါတယ္။ ေဆးပညာရပ္ကိုေတာ့ ကၽြန္မလည္း ေသခ်ာသိတာမဟုတ္ပါဘူး။ ေျပာခ်င္တာက ကၽြန္မရဲ႔ ညီမအေၾကာင္းေပါ့…။
ကၽြန္မညီမလည္း ၄လပိုင္းကစၿပီး ဗိုက္ေအာင့္ျခင္းေ၀ဒနာ ျဖစ္လာပါတယ္။ သူကေတာ့ အစာစားခ်ိန္မမွန္တာေၾကာင့္ (သူကိုယ္တိုင္ကအစ) အားလံုးလည္း အစာအိမ္ပဲလို႔ ယူဆမိၾကတယ္။ ေနာက္ပိုင္း ဗိုက္ေအာင့္တာက မသက္သာပဲ ခဏခဏဆက္ျဖစ္ေနလို႔ ဆရာ၀န္က လိုအပ္တာမ်ားကို ထပ္မံစစ္ေဆးခိုင္းလာပါတယ္။ ေအာင့္တာကလည္း အစာအိမ္နားမဟုတ္ပဲ အသည္းေနရာျဖစ္ေနတာကို သိရတာေၾကာင့္ပါ။ အေျဖထြက္လာေတာ့ အသည္းကျဖစ္တာေပါ့။ မသန္႔ရွင္းတဲ့အစားအစာေၾကာင့္လို႔ယူဆပါတယ္။ ၈လပိုင္းအထိ ေအာင့္တာမေပ်ာက္ေသးလို႔ အယ္လ္ထရာေဆာင္းနဲ႔ ဓါတ္မွန္တို႔ရုိက္ၾကည့္တဲ့အခါ သည္းေျခ အိတ္မွာေက်ာက္တည္ျခင္း ျဖစ္ေနပါေတာ့တယ္။ ဒါေတာင္မွ အယ္လ္ထရာေဆာင္းက ၂ခါထပ္ရုိက္ရတယ္။ ပထမရုိက္တာမွာ အယ္ထရာေဆာင္းကမေပၚပဲ ဓါတ္မွန္မွာ gallstone ကေပၚေနလို႔ပါ။
ေက်ာက္ရွိတယ္ဆိုတာသိေတာ့ ညီမျဖစ္သူကလည္း မခဲြစိတ္ခ်င္ဘူး၊ ခဲြစိတ္ခံဖို႔ အေျခအေန ကလည္း သူ႔မွာမရွိေတာ့ အခက္ေတြ႔လာရတယ္။ အဲ.ကံေကာင္းခ်င္လို႔ပဲဆိုရမလားမသိဘူး၊ သဘာ၀နည္းနဲ႔ သည္းေျခေက်ာက္ကိုဖယ္ရွားနည္း ဆိုတာေလးကိုသိခဲ့ရတယ္.။ လက္ေတြ႔ ေပ်ာက္ကင္းသြားတဲ့ လူတစ္ေယာက္ဆီကေပါ့။ သူကလည္း 0nline ထဲကေန Dr Lai Chiu Nan ဆီကေနသိရတာပါတဲ့။ အခုအခါမွာ သူက အဲဒီနည္းနဲ႔ စနစ္တက်ေနထိုင္လိုက္တာ လူေကာင္းပကတိျဖစ္သြားတာေၾကာင့္ အဲဒီနည္းေလးကို ျပန္လည္ျဖန္႔ေ၀ေပးေနပါတယ္။ စာေစာင္ေတြမွာေရးသားၿပီးျဖန္႔ေ၀ခဲ့တာေၾကာင့္ အခုဆို သူ႔ဆီေရာက္လာၾကတဲ့ သည္းေျခ ေက်ာက္တည္သူေတြ အမ်ားႀကီးပဲလို႔ဆိုပါတယ္။ ဆင္းရဲခ်ဳိ႔တဲ့တဲ့သူမ်ားကိုလည္း သူက အဲဒီနည္းေပးရုံမက နည္းထဲက အတိုင္းေဆာင္ရြက္ဖို႔ ေငြေၾကးပါအကုန္အက်ခံၿပီး ကုသိုလ္ ျပဳပါတယ္။ ဒီလိုသိရေတာ့ သူ႔လုပ္ေဆာင္မွဳ ကိုသာဓုေခၚမိပါေသးတယ္။ ကၽြန္မလည္း ကၽြန္မ ရဲ႔ ညီမအေၾကာင္းေရးရင္းနဲ႔ မွ်ေ၀ျခင္းေပါ့..။
နည္းလမ္းေလးကေတာ့ ခဲြစိတ္ဖို႔ထက္လုပ္ေဆာင္ႏိုင္ၾကမယ့္နည္းလို႔ ထင္ပါတယ္။ ျမန္မာ ေဆးေသာက္ရျခင္းလို အ၀င္ဆိုးမွာလည္းမဟုတ္ပါဘူး။ ဒီနည္းကို စနစ္တက်စားေသာက္ေန ထိုင္ျခင္းျဖင့္ကုသနည္းလို႔ဆိုထားပါတယ္။
ပထမအခ်က္ကေတာ့ - ပထမ ငါးရက္မွာ ေန႔စဥ္ေန႔တိုင္း ပန္းသီး၅လံုးစားရမွာျဖစ္ပါတယ္။ ပန္းသီးေဖ်ာ္ရည္ ၄ခြက္ေသာက္ရင္လည္းျဖစ္ပါတယ္တဲ့။ ဒါေပမယ့္လုပ္ေဆာင္ခဲ့သူကေတာ့ ပန္းသီး၅လံုးသာ စားခဲ့တာပါ။ ဒါေၾကာင့္ ကၽြန္မညီမလည္း ပန္းသီး၅လံုးလိုက္စားခဲ့ပါတယ္။ ငါးရက္မွာ တစ္ေန႔ပန္းသီး၅လံုးဆိုေတာ့ အားလံုးပန္းသီးေပါင္း ၂၅လံုးေပါ့..။ ဒါနဲ႔ သူလည္း ပန္းသီးကို ေစ်းသက္သာေအာင္ ကီလီေစ်းကေန ပံုးလိုက္သြား၀ယ္ပါသတဲ့..(သူက အဲသလို) ေစ်းေပါေပါကိုလိုက္လို႔ ခရီးစရိတ္ကို ဘယ္ေတာ့မွ ထည့္မတြက္ဘူးေလ။ း))
သူငယ္ငယ္ကတည္းက ပန္းသီးႀကိဳက္ပါတယ္. အေမကဆို ခဏခဏ ေျပာဖူးတယ္ သူ႔ကိုဗိုက္ႀကီးေတာ့ ငါခ်ဥ္ခ်င္းတပ္တာ ပန္းသီးတဲ့.. အဲဒီတုန္းက အေဖက ၀န္ထမ္းဘ၀နဲ႔ ကိုးရီးယား ေဟာင္ေကာင္နဲ႔ တရုတ္ျပည္အခ်ဳိ႔ကိုသြားေနရတယ္.. ကိုးရီးယားကေန အေဖ ျပန္လာလာခ်င္းပဲ အေမက သူမွာလိုက္တဲ့ ပန္းသီးကိုေလယဥ္ကြင္းမွာပဲ ထုတ္ယူစားလိုက္ ပါတယ္တဲ့။ ဒါနဲ႔ သူ႔ကို ပန္းသီးကေနပါလာတာဆိုၿပီး အေမကေျပာေလ့ရွိပါတယ္။
ပထမေန႔တစ္ရက္မွာတင္ ကၽြန္မညီမက ပန္းသီးအလံုးႀကီးႀကီးကို တဂြပ္ဂြပ္နဲ႔ကိုက္စားပါေတာ့ တယ္။ သူက ပါးစပ္ေပါက္ကလည္း က်ယ္က်ယ္ဆိုေတာ့ ကၽြန္မတို႔စားသလို ပန္းသီးကို ဓါးနဲ႔ မစိတ္ေတာ့ပဲ အလံုးလိုက္ကိုက္စားပါတယ္။ သူ၀ယ္လာတဲ့ ပန္းသီးေတြကလည္း အလံုး ခပ္ႀကီးႀကီးေတြေပါ့ ။ လူမ်ား ေလာဘကိုႀကီးၾကတယ္ေနာ္.. း)))
ပထမတရက္ၿပီးေတာ့ ေနာက္ေန႔ ဒုတိယေန႔မနက္ သူႏိုးလာေတာ့ ညက ပါးစပ္ေတြေပါက္လို႔ တဲ့.၊ ပန္းသီး အစီးေလာင္တာထင္တယ္။ သူ႔အျဖစ္ကေတာ့ ရယ္ရအခက္ ငိုရအခက္ပါပဲ .. ဒါေၾကာင့္ ေနာက္ေန႔မွာ ပန္းသီးကို ၀ါးရသက္သာေအာင္ စက္နဲ႔ႀကိတ္ၾကပါတယ္။ ႀကိတ္ထား တဲ့ပန္းသီးပံုစံကိုေတာ့ ျမင္မိၾကမယ္ထင္ပါတယ္. ႀကိတ္လိုက္တဲ့အခါ ပန္းသီးကညက္ၿပီး အေရာင္ကမဲသြားတာေၾကာင့္၊ အဲဒါကို သူကမစားခ်င္ေတာ့ဘူးျဖစ္သြားတာနဲ႔ တ၀က္စာ ေလာက္သာႀကိတ္ၿပီး ဆက္မႀကိတ္ျဖစ္ျပန္ဘူး။ ဒါနဲ႔ပဲ ေနာက္ဆံုး အစိတ္ကေလးေတြစိတ္ၿပီးပဲ ဆက္စားရပါေတာ့တယ္။ ဒီလိုနဲ႔ ၅ရက္ျပည့္တဲ့အထိ ပန္းသီးႀကိဳက္တဲ့သူေတာင္ ပန္းသီးမစား ခ်င္ေတာ့ေလာက္ေအာင္ျဖစ္သြားရတယ္။ မုန္းသြားေလာက္ေအာင္မျဖစ္ေပမယ့္ ေလာေလာ ဆယ္မွာပန္းသီးကိုမၾကည့္ခ်င္ေတာ့တာေပါ့…။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ေလ အဓိကက သည္းေျခအိတ္ ထဲက ေက်ာက္တံုးက်သြားဖို႔ပဲမဟုတ္လား..။ ကၽြန္မတို႔ကလည္း အားေပးရတာေပါ့ေနာ္ ႀကိဳးစားထား၊ ႀကိဳးစားထား (က်ားယို၊ က်ားယို ) ဆိုၿပီးေတာ့ ျမန္မာလိုေရာ၊ တရုတ္လိုနဲ႔ ကိုးရီးယားလိုပါ အားေပးၾကတာပါ။ း))
အဲ.. ဒုတိယအခ်က္အေနနဲ႔ ၆ရက္ေျမာက္ေန႔မွာ ညစာမစားပဲေနရပါမယ္။
တတိယအခ်က္က အဲဒီေန႔ည ၆နာရီမွာပဲ ဆားခါး ( Epsom salt) တစ္ဇြန္းကို ေရေႏြးေႏြး တစ္ဖန္ခြက္နဲ႔ ေသာက္ရပါမယ္။
စတုတၳအခ်က္ ည၈နာရီမွာ တတိယအခ်က္အတိုင္း ဆားခါးတစ္ဇြန္းထပ္ေသာက္ရပါမယ္။
ဆားခါးက သည္းေျခအိတ္ျပြန္မ်ားကို ပြင့္ေစတယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။
ပဥၥမအခ်က္ကေတာ့ ည၁၀နာရီမွာ သံလြင္ဆီ (သို႔) ႏွမ္းဆီ လၻရည္ပန္းကန္လံုးတ၀က္ကို လတ္ဆတ္ေသာ သံပုရာရည္ ပန္းကန္လံုးတ၀က္နဲ႔ ေသာက္ရပါမယ္။ အဲဒီ ၂မ်ဳိးကိုသမေအာင္ ေရာေမႊၿပီးမွ ေသာက္ရတာပါ။
ဆီကေတာ့ သည္းေျခေက်ာက္ေတြကို ေခ်ာေမြ႔စြာထြက္ႏိုင္တယ္လို႔ဆိုတာေၾကာင့္ပါ။
ပန္းကန္တလံုးစာ=၂၅၀မီလီ လီတာ
သံပုရာသီးက ပန္းကန္လံုးတ၀က္စာ= ၁၀လံုးခန္႔ ပါ။
ေရာဂါရလာေတာ့လည္း လူ႔သဘာ၀အရ ေပ်ာက္ခ်င္ၾကတာခ်ည္းပါပဲ။ ဒါေၾကာင့္ အထက္က နည္းအတိုင္း ေဆးေသာက္ရမွာပ်င္းေသာ၊ ဘယ္သူေျပာေျပာ လုပ္ေလ့လုပ္ထမရွိေသာ ကၽြန္မရဲ႔ညီမတစ္ေယာက္လည္း အဲဒီနည္းကိုေတာ့ ႀကိဳးစားပမ္းစားလုပ္ပါတယ္။ ပန္းသီး စားတာ ၅ရက္ေျမာက္ၿပီးဆံုးသြားေတာ့ သူ႔အစားကၽြန္မတို႔ေတာင္ ေပ်ာ္မိသလိုပါပဲ၊ ေက်ာက္က်ဖို႔ေတာ့ စိတ္ပူေနတုန္းေပါ့ေလ။ ျဖစ္ခ်င္ေတာ့ ၅ရက္ေျမာက္ေန႔က အိမ္မွာ ႏို႔ေခါက္ဆဲြ ခ်က္စားၾကတယ္။ အသိမိတ္ေဆြေတြလည္း လာမယ္ဆိုတာေၾကာင့္ အေမက ခ်က္ေကၽြးတာပါ။ အစားႀကီးသူ ညီမကေတာ့ ႏို႔ေခါက္ဆဲြေတြလည္းစားပါတယ္။ အစား ေရွာင္စရာမလိုဘူး ဆိုတာေၾကာင့္လို႔ေျပာတယ္။ ကၽြန္မက ဒါကေတာ့ ဗိုက္နာလိမ့္မယ္မစားနဲ႔၊ ဟိုအစာကေတာ့ နည္းနည္းမာလို႔ ဗိုက္ေအာင့္လိမ့္မယ္ဆိုၿပီး လိုက္ေျပာေနမိတာ ၿပိတၱာ ျဖစ္မလားပဲ။ သူက အစားမေရွာင္တဲ့အျပင္ ႀကိဳက္လို႔ဆိုၿပီး ႏို႔ေခါက္ဆဲြကို ၃ႀကိမ္စားပါတယ္။ ဒါနဲ႔ အဲဒီေန႔ညမွာတင္ ၀မ္းသြားပါေလေရာ..။
တစ္ခ်ိန္လံုး၀မ္းပိတ္ေနခဲ့သူက အဲဒီေန႔၀မ္းသြားၿပီး (ေနာက္ဆံုးေန႔) ၆ရက္ေျမာက္ေန႔မွာေတာ့ ဆားခါးေသာက္တာေတာင္ ၀မ္းမသြားေတာ့လို႔ ေနာက္တစ္ႀကိမ္ ရယ္ရအခက္ငိုရအခက္ ျဖစ္ရျပန္တယ္။ ၀မ္းသြားတဲ့ေန႔ကလည္း ေက်ာက္လားဘာလားေတာ့မသိ ေက်ာက္တံုးေလး ေတြလိုေတာ့ျမင္တာပဲတဲ့။ အစိမ္းရင့္ရင့္ေရာင္မ်ဳိးလို႔လည္း ထင္ပါတယ္တဲ့။ ကဲ..ဘယ္လို ေျပာရမယ္ေတာင္မသိဘူး။ ေသခ်ာလား မေသခ်ာလားဆိုတာ..
Dr. Chiu Nan ေျပာတာကေတာ့ ၆ရက္ေျမာက္ေန႔မွာ ညဖက္၀မ္းသြားတဲ့အခါ ၀မ္းထဲကေန အစိမ္းေရာင္ေက်ာက္တံုးေလးမ်ား ေတြ႔ရမယ္လို႔ဆိုထားပါတယ္။ အဲဒီနည္းနဲ႔ သည္းေျခအိတ္ အတြင္းမွာရွိတဲ့ ေက်ာက္တံုး gallstone မ်ားကို က်ေစတာပါပဲ။ ေသခ်ာေအာင္ ေနာက္ပိုင္း ဓါတ္မွန္ထပ္ရုိက္ၾကည့္လို႔ရပါတယ္။ ကၽြန္မညီမလည္း ဓါတ္မွန္ထပ္ရုိက္ရမွာေတာ့ ေသခ်ာ ပါတယ္။
အဲဒီနည္းကိုလုပ္ေဆာင္လို႔ လက္ေတြ႔ေပ်ာက္ကင္းခဲ့တဲ့သူက ဒီနည္းေလးကိုမွ်ေ၀ေပးဖို႔ ေျပာ လာပါတယ္။ http://www.kiki-idiotlove.com/ အဲဒီဆိုက္မွာေတာ့ ေဆးပညာနဲ႔ပတ္သတ္လို႔ အေသအခ်ာ ရွင္းျပထားပါလိမ့္မယ္။
15 ေယာက္ေဆြးေႏြးခ်က္:
မအနမ္းေရ... တယ္ထူးဆန္းပါလား... ေဆးနည္းကို ေသခ်ာေလးမွတ္သားသြားပါတယ္.. း)))
ခင္မင္တဲ့
ေန၀သန္
ဟိုတစ္ေလာကတင္ ညီမေလး က သည္းေျခမွာေက်ာက္တည္လို႕ ခြဲထုတ္လိုက္ရတယ္ ဒီနည္းကို ေစာေစာကသာ သိရရင္ ဘယ္ေလာက္မ်ား ေကာင္းလိုက္မလဲေနာ္
နည္းနည္းေလး ေနာက္က်သြားတယ္
ဒါေပမဲ႕ မွတ္ထားျပီး သူမ်ားေတြကို ျပန္မွ်ေ၀ပါ႕မယ္
ေက်းဇူးပါေနာ္
ဖတ္မွတ္သြားပါတယ္ ခင္ဗ်ာ။
လိုအပ္ရင္ သံုးလို႕ ရေအာင္ပါ။
ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ အစ္မ
ၿငိမ္းခ်မ္းပါေစ
မုိးယံ
ထူးျခားတဲ့ေဆးနည္းေလးပါလား မအနမ္းေရ..။
မွ်ေ၀ေပးတာေက်းဇူးပါေနာ္..။ သူမ်ားကိုလည္း ျပန္လညိမွ်ေ၀ေပးပါ့မယ္။ Commentေတြေပးလို႕ရတုန္း အေျပးေရာက္ခဲ့ပါတယ္ေနာ္။
မွတ္သားသြားပါတယ္ မနမ္းေရ...
မကိဆီက အခုပဲ ၿပန္လာတာ..
ထပ္ဖတ္သြားတယ္ေနာ္..
အစာစားရင္ ေဆးေသာက္သလို ဆိုေတာ့ ေဝဒနာရွင္တိုင္း သေဘာက် ၾကမွာပဲ။
ၾကံဳတဲ့သူရိွရင္ ဒီေဆးနည္းေလးကို ေဝမွ်ေပးလိုက္ပါ့မယ္။
ဟားဟား... ငယ္ကေတာ့ေလ ၾကားလိုုက္ရမွျဖင့္ အထူးဆန္းၾကီးပဲ... နမ္းေရ.... ဂ်ီေတာ့ အတ္ထားတယ္ေဟ့...
ဟူးေတာ္ေသးတာေပါ႕ ေမေမလညး္သနားပါတယ္ ဟင္း စိတ္ေမာပါ႕..
တျခားဘာသီးစားရင္ရေသးလဲ..ပန္းသီးေတာ့မုန္းေနျပီ
နည္းေကာင္းေလးကုိ မွတ္သြားပါတယ္..ျပန္မွ်ေ၀ေပးတာလည္း ေက်းဇူးပါရွင္... း)
ေခ်ာေရ.. ေခ်ာညီမေလးလည္း ခဲြစိတ္လိုက္ရတယ္ဆိုလို႔ စိတ္မေကာင္းပါဘူး။
ဘေက်ာက္ကေတာ့ လုပ္ေတာ့မယ္ ပန္းသီးပါဆို..
အားလံုးပဲ ဒီနည္းလမ္းေလးကိုျပန္လည္မွ်ေ၀ေပးမယ္ ဆိုလို႔ေက်းဇူးပါ...။
အစာလည္းေဆး ၊ ေဆးလည္း အစာေပါ႔ေလ။
ဘာပဲ ေျပာေျပာ စမ္းၾကည္႔သင္႔ပါတယ္။
ေဝဒနာရွင္မ်ားကို မွ်ေဝေပးပါ႔မယ္။
အဲဒီလို ... ဂၽြမ္း..ဂြမ္း..ဂၽြတ္..ဂၽြတ္ ..ဂြတ္.. နဲ႔
ကိုက္စားရတာ က ပန္းသီးစားရတဲ႔ အရသာဗ်။
စားဘူးတဲ႔သူေတြ သိတယ္..။
ဓါးနဲ႔လွီးစားတာက ရိုးတယ္ အဲတာ အရသာမရွိဘူး..။
အမေတာ္စားၾကည္႔ မတူဘူး..ဟဟဟ။
ေနာက္မွ ... ေနာက္က်လိုက္တာ ျဖစ္ဦးမယ္..။
မစားဘူးရင္ကိုက္စား..ကၽြန္ေတာ္ဆို ငယ္တည္းက ကိုက္စားတာ..။ အေမ မသိခင္ခိုးစားေတာ႔ ဓါးက ဘယ္ကရမလည္းေနာ္..ေျပာရင္း ေပၚကုန္ဘီ..။
အဆင္ေျပ ေပ်ာ္ရႊင္ပါေစ..။
ခင္မင္မႈျဖင္႔-
အားလံုးကို ေပ်ာ္ေစခ်င္တဲ႔...။
ေအာ္..ခုမွသိရတယ္.
ဟိုတႏွစ္ကအေဒၚနဲ႔အမတေယာက္သည္းေျခေက်ာက္တည္
လို႔ အေပါက္ေဖါက္ၿပီးခဲြလိုက္ရပါလား..မနမ္းေရ.
ခုနည္းေလးကိုလည္းေသခ်ာမွတ္ထားရမယ္။
ေက်းဇူးးးးးးး
ခင္တဲ့
သဒၶါ
မမနမ္းရယ္ ေမေမ႔ဘက္က ၾကီးေတာ္ တေယာက္ဆို သည္းေျခမွာ ေက်ာက္တည္လို႔ဆို ၁ ခါခြဲၿပီး ေနာက္ ၁ ႏွစ္ ၂ ႏွစ္ေလာက္ဆို ေက်ာက္ျပန္တည္လို႔ဆို ထပ္ခြဲ။ ခြဲၿပီး ေနာက္တခါ ထပ္ျဖစ္ ထပ္ခြဲရ နဲ႔။ ဘယ္ႏွစ္ေခါက္မွန္းကို မသိဘူး။ ၄ ခါေလာက္ရွိမယ္ထင္တယ္။ ဒီၾကားထဲလဲ ေဆး အစိမ္းေရာင္ရင့္ရင့္ အၾကည္ေလးေတြ ေသာက္ေသာက္ေနရေသးတယ္။ ဒီတေခါက္ မမနမ္းရဲ႔ နည္းေလးလမ္းညႊန္ၾကည့္လိုက္ဦးမယ္....ဒါေပမယ့္ သူစားမွ စားႏိုင္ပါ႔မလားမသိဘူး....အသက္ကၾကီးေနၿပီေလ... လူငယ္ေတြေတာင္ ဒီေလာက္ပန္းသီးအမ်ားႀကီးစားရေတာ့ မစားခ်င္ေတာ့ဘူးမွတ္လား...ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ေျပာေတာ့ ေျပာျပလိုက္ပါမယ္။ မမကိရဲ႔ ပို႔စ္နဲ႔ မမနမ္းပို႔ ႏွစ္ခုကို ပရင့္ထုတ္ၿပီး ပို႔ေပးလိုက္မယ္ေနာ္... မွ်ေဝေပးတဲ႔ အတြက္ ေက်းဇူးအထူးတင္ပါတယ္ေနာ္..:)
Post a Comment