အထင္ေသးျခင္းအခ်င္းခ်င္း ကင္းရွင္းၾကပါေစ

ကၽြန္မ မၾကာခဏစဥ္းစားမိတဲ့အေၾကာင္းတစ္ခုကေတာ့ လူတစ္ဦးနဲ ့တစ္ဦး ဆက္ဆံေရးပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ လူေတြဘာလို ့တစ္ဦးနဲ ့တစ္ဦးဆက္ဆံပံုျခင္းမတူၾကသလဲ။ လူအားလံုးဟာ အမိ၀မ္းတြင္းမွ ကိုယ္စီေမြးထုတ္လာခဲ့ၾကသလို၊ ေသဆံုးျခင္းဆိုတဲ့ မရဏပန္းတိုင္ကို ကိုယ္စီ ေလွ်ာက္လွမ္းေနၾကရတာပါ။ ဒီအသိတရားေလးတစ္ခုကိုပဲအေသအခ်ာ ဆင္ျခင္ၾကည့္မယ္ ဆိုရင္ပဲ တစ္ဦးနဲ ့တစ္ဦးမွာ မလိုမုန္းထားေတြ၊ မာန္မာနေတြ၊ အာဃာတေတြ မထားသင့္ ေတာ့ပါဘူး။

လူေတြမွာ သူတို ့ရဲ ့အတိတ္ကံနဲ ့အတူ မေကာင္းေသာကံ၊ ေကာင္းေသာကံ အလိုက္ေမြးဖြား လာၾကပါတယ္။ မေကာင္းေသာကံနဲ ့ေမြးဖြားလာၾကေတာ့ ဆင္းရဲျခင္း ဆိုတဲ့ေငြေၾကးမျပည့္စံု တဲ့ ဘ၀ကိုေရာက္ၾကရျပီး၊ ဘ၀ေပးအေျခအေနအရ နိမ့္က်တယ္ဆိုတဲ့အလုပ္ေတြကိုလုပ္ၾကရ ျခင္းပါ။ ေကာင္းေသာကံနဲ ့ေမြးဖြားခဲ့သူမ်ားကေတာ့ ခ်မ္းသာျခင္းသုခနဲ ့ ေငြေၾကးျပည့္စံုတဲ့ ဘ၀၊ အထက္တန္းဆိုတဲ့ဂုဏ္ျဒပ္ေတြ ကိုပိုင္ဆိုင္ၾကတာမို ့၊ အဆင့္အတန္းျမင့္တယ္ဆိုတဲ့ အလုပ္အကိုင္မ်ားနဲ ့ရွင္သန္ေနထိုင္ၾကပါတယ္။

လူတစ္ေယာက္မွာ အဓိကက်တာကေတာ့ စိတ္ဓါတ္ေကာင္းဖို ့ပါပဲ။ စိတ္ဓါတ္ေကာင္းမွ လူ ေကာင္းျဖစ္ႏိုင္ပါမယ္။ စိတ္ဓါတ္မေကာင္းၾကလို ့သူခိုး၊ ဓါးျမ စတာေတြျဖစ္ျပီး သူတစ္ပါး ပစၥည္းဥစၥာကို အလြယ္တကူရယူခ်င္တဲ့စိတ္ေတြျဖစ္လာၾကပါတယ္။ ဒါကေတာ့ မေကာင္းမွဳ ႀကီးႀကီးမားမားပါ။ အခ်ဳိ ့ကေတာ့ လူတန္းစားဆိုတဲ့ ဥပေဒမရွိတဲ့သတ္မွတ္ျခင္းေတြနဲ ့ လူေတြကိုအမ်ဳိးမ်ဳိး အတန္းအစားအမ်ဳိးမ်ဳိး ခဲြျခားျခင္းပါပဲ။ ဂုဏ္ရွိသူ၊ ရာထူးရွိသူ၊ ေငြေၾကး ခ်မ္းသာသူ၊ ရာထူးဂုဏ္မရွိသူ ေငြေၾကးခ်ဳိ ့တဲ့သူ စသည္ျဖင့္ အသီးသီး ပိုင္းျခားခဲြျခားျခင္းပါ။ အဲဒီလို လူတန္းစားကိုခဲြျခားျပီး အလုပ္ရွင္ရယ္ အလုပ္သမားရယ္၊ သူေဌးရယ္ ဆင္းရဲသားရယ္ လူမွဳဆက္ဆံေရးေတြ ေျပာင္းလဲျပီး ဆက္ဆံၾကေတာ့တာပါ။

ဒီလို အလုပ္ရွင္ကအလုပ္သမားကို သူေဌးကဆင္းရဲသားကို နိမ့္ခ်ျပီးဆက္ဆံေျပာဆိုျခင္း ဟာ ေနရာ၊ ဌာနတိုင္းမွာ အမ်ားအားျဖင့္ေတြ ့ေနရပါတယ္။ နည္းပါးေသာအလုပ္ရွင္ နဲ ့ သူေဌး အခ်ဳိ ့ေလာက္သာ လူတန္းစားခဲြျခားေျပာဆိုမွဳ ကင္းၾကတာပါ။ ဒီလိုေျပာဆိုၾကတာကို အျပစ္ မရွိဘူးလို ့ေျပာလို ့မရပါဘူး။ ကိုယ္က အလုပ္ရွင္ပဲ၊ ကိုယ္ကသူေဌးပဲ ဆိုတဲ ့မာန္မာနေတြ ထားျခင္းဟာ ကိုယ့္အတြက္အက်ဳိးမရွိသလို၊ တစ္ဖက္လူအတြက္လည္း သူ၏ရုိးသားစြာ ႀကိဳးစားျခင္းကို ႏွိမ့္ခ်ရာေရာက္ပါလိမ့္မယ္။ ကံတရားဆိုတာ အၿမဲကိုယ့္ဖက္မွာေကာင္းေနမွာ မဟုတ္ပါဘူး။ တစ္ေန ့ေန ့တစ္ခ်ိန္ခ်ိန္ မွာ ကိုယ္က ကံတရားမေကာင္းခဲ့လွ်င္ ကိုယ္ျပဳမူခဲ့တဲ့ အျပစ္ေတြက ကိုယ့္ကိုျပန္ဒဏ္ခတ္ျခင္းခံရပါလိမ့္မယ္။ ၀ဋ္ ဆိုတာလည္တယ္လို ့လူႀကီးေတြ ေျပာလို ့ၾကားဖူးတဲ့စကားက ယခုအခါမွာမွန္ကန္ေၾကာင္း မ်က္ျမင္ကိုယ္ေတြ ့ၾကားသိေနၾက ရတာေတြမ်ားပါတယ္။ ဘုရားတရားေတာ္အရကေတာ့ အကုသိုလ္အက်ုဳိးေပးလို ့ဆိုရမွာပါ။

လူလူခ်င္းအထင္ေသးတာဟာ နိမ့္က်တဲ့သေဘာထားေတြေၾကာင့္လို ့ယူဆလို ့့ရပါတယ္။ ဘယ္သူ ့ကိုမွ ဘာအေၾကာင္းနဲ ့မွအထင္ေသးစရာမလိုပါဘူး။ တစ္ေန ့ေန ့က်ရင္ လူတိုင္းဟာ ေျမႀကီးထဲေရာက္က်ရမယ္လို ့ေတြးလိုက္မိတာနဲ ့အမွ် လူခ်မ္းသာ လူဆင္းရဲ၊ အလုပ္ရွင္ အလုပ္သမား ဆိုတာေတြကြယ္ေပ်ာက္သြားပါတယ္။ ဒါကို သိေနၾကေပမယ့္၊ လူအခ်င္းခ်င္း ဆက္ဆံေရးေတြ ဘာလို ့ကဲြျပားေနၾကသလဲဆိုတာကို ကိုယ္ကိုယ္တိုင္ ေတြးၾကည့္သင့္ၾကပါ တယ္။ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ အတၱေတြႀကီးမားေနလို ့ပါပဲ။ ငါဆိုတဲ့ အစဲြနဲ ့ငါမွငါျဖစ္ေနတတ္တာေတြ က တစ္ဖက္လူအတြက္ ကိုယ္ခ်င္းစာမွဳကို ဆုတ္ယုတ္ေစပါတယ္။

ကၽြန္မနဲ ့ခင္တဲ့ အစ္မတစ္ေယာက္ ေျပာဖူးတဲ့စကားေလးတစ္ခြန္းကို တစ္ခါတစ္ခါမွာ ကၽြန္မ ျပန္သတိရမိတယ္။ သူဟာ ေသမယ့္သူလို ့သူ ့ကုိယ္သူ သတ္မွတ္ထားတဲ့အတြက္ သူ ့ကို ဘယ္သူမဆို တက္နင္းသြားရင္ေတာင္ သူျငိမ္ခံေနလိုက္ေတာ့မယ္တဲ့။ ေသရင္လည္း ဘာမွ သိေတာ့မွာမဟုတ္ဘူးေလ၊ ဒီေတာ့ ကိုယ့္ကိုဆဲလည္းခဏပဲတဲ့၊ ဘယ္ေလာက္ၾကာၾကာ ဆဲႏိုင္မလဲ၊ ဘယ္ေလာက္ၾကာၾကာ ေဒါသထြက္ႏိုင္ၾကမလဲဆိုတဲ့ အဓိပၸါယ္ပါပဲ။ ကၽြန္မ အရမ္း တန္ဖိုးထားမိသြားတဲ့ စကားတစ္ခြန္းပါ။ ကၽြန္မလည္း သူ ့လိုေနႏိုင္ေအာင္ၾကိဳးစားခ်င္တယ္။ အဲဒီေလာက္ထိျဖစ္ႏိုင္ပါ့မလား။

ခႏၱီ သည္းခံျခင္းသည္လည္း မဂၤလာတစ္ပါးမည္တာပါပဲ။ အရာရာကို သည္းခံတတ္သြားရင္ လူတိုင္းအေပၚ ညီတူညီမွ် ဆက္ဆံသြားႏိုင္္လိမ့္မယ္လို ယံုၾကည္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အဲဒီသည္းခံစိတ္ဟာ အင္မတန္မွခက္ခဲပါတယ္။ ကိုယ္ခ်င္းစာ စိတ္ထားႏိုင္တဲ့သူ ၊ အရာရာကိုနားလည္ခြင့္လႊတ္တတ္တဲ့သူမ်ဳိး မွသာ သည္းခံတတ္ပါလိမ္ ့ မယ္။ အဲဒီအမက ႏိုင္ငံရပ္ျခားမွာတစ္ေယာက္တည္းရွင္သန္ေနထိုင္ေနရၿပီး၊ ေ၀ဒနာမ်ားစြာကို လည္း ခံစားခဲ့ဖူးသူတစ္ေယာက္ပါ။ သည့္ျပင္္ ဗုဒၶဘာသာရပ္ဆိုင္ရာ စာအုပ္မ်ားကိုဖတ္ကာ ေလ့လာၿပီး လက္ေတြ ့က်င့္သံုးေနသူလည္းျဖစ္ပါတယ္။

လူအခ်င္းခ်ငး္ စာနာစိတ္၊ သည္းခံစိတ္၊ နားလည္စိတ္ နဲ ့တစ္ဦးကို တစ္ဦး ဆက္ဆံႏိုင္ၾကမယ္ ဆိုရင္ ေအးခ်မ္းသာယာတဲ့ ကၽြန္မတို ့ပတ္၀န္းက်င္ကို ေမတၱာတရားေတြ လႊမ္းျခံဳႏိုင္ပါလိမ့္ မယ္။ အဲဒီေနာက္ လူအခ်င္းခ်င္း အထင္ေသးျခင္း၊ ကဲ့ရဲ ့ျခင္း၊ ခြင့္မလႊတ္ျခင္းေတြနဲ ့ဖံုးလႊမ္း မေနပဲ ၊ တစ္ဦးကိုတစ္ဦးနားလည္ျပီး စာနာသည္းခံ စိတ္ေမြးကာ ဆက္ဆံႏိုင္ၾကေစဖို ့ အထင္ ေသးျခင္းမ်ား ကင္းရွင္းၾကေစဖို ့ကို အထူးလိုအပ္တယ္ဆိုတာ ေမတၱာေရွ ့ထားကာ ေရးသား မိျခင္းျဖစ္ပါတယ္။

( မအနမ္း)