အေတြးမ်ားစြာ

လူတိုင္းမွာ ကိုယ္စီကိုယ္စီ အေတြးေတြရွိၾကပါတယ္။ ကိုယ္ကလည္း ကိုယ္ေတြးခ်င္သလိုေတြးသလို သူကလည္း သူေတြးခ်င္သလို ေတြးမွာပါပဲ။ ကိုယ္ျဖစ္ခ်င္တာ၊ ကိုယ္လိုရာေတြကို ကိုယ့္အတြက္ ကိုယ္ေတြးမိတာ မ်ဳိးလည္းရွိပါတယ္။ ဒါကေတာ့ အေၾကာင္းမဟုတ္ပါဘူး။ ေျပာခ်င္တာက လူတစ္ဦးနဲ႔တဦး မတူညီတဲ့ အေတြးမ်ားေၾကာင့္ လဲြမွားမွဳေတြရွိတတ္တာကိုပါ။ ဒါကို ကၽြန္မကေတြးမိသြားတယ္။

အေၾကာင္းအရာတစ္ခုမွာ ကိုယ္က ကိုယ္သေဘာေပါက္သလို ေတြးလိုက္မိပါတယ္၊ သူကလည္း သူသေဘာေပါက္သလို ေတြးမိမွာအမွန္ပါ။ အဲဒီအေၾကာင္းအရာေပၚမွာ အေတြးခ်င္းတူညီၾကဖို႔ တိုက္ဆိုင္ၾကဖို႔ဆိုတာ အင္မတန္မွခဲယဥ္းပါလိမ့္မယ္။ အေတြးျခင္းမတူျပန္ေတာ့လည္း တစ္ေယာက္နဲ႔ တစ္ေယာက္ ထင္ျမင္ယူဆခ်က္ေတြလဲြမွားကာ၊ သေဘာထားေတြကဲြလဲြၾကျပန္ပါတယ္။ ဒါကလည္း လူတိုင္းျဖစ္တတ္ၾကမယ္ထင္ပါရဲ႔။ သို႔ေပမယ့္ ကိုယ္ေတြးတဲ့အေၾကာင္းအရာဟာ မွန္ကန္ဖို႔လိုပါတယ္။ သူတစ္ပါးရဲ႔စကားတစ္ခြန္းေၾကာင့္ အေတြးစေတြျဖစ္မယ္ဆိုရင္လည္း ကိုယ္ေတြးမိတဲ့ အေၾကာင္းဟာ မွန္ကန္သလား ျဖစ္ႏိုင္သလားဆိုတာ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ အရင္ေ၀ဖန္ဆံုးျဖတ္သင့္္ပါတယ္။ မဟုတ္ရင္ အဲဒီစကားတစ္ခြန္းေၾကာင့္ ကိုယ္ရဲ႔အေတြးေတြကေန တစ္ဖက္သားအေပၚ ေဒါသျဖစ္သြားႏိုင္ပါတယ္။

ဒါေၾကာင့္ မေကာင္းတဲ့အေတြးေတြပြားမေနပဲ၊ ေကာင္းတဲ့အေတြးမ်ားကိုသာ ေတြးႏိုင္ဖို႔လိုအပ္ပါတယ္။ လူတိုင္းက အေတြးေတြနဲ႔မွမကင္းႏိုင္ၾကတာပဲမဟုတ္လား။ ေရႊဥမင္ဆရာေတာ္ ဦးေတဇနိယကလည္း ကိေလသာကင္းေသာ အေတြးကိုသာျဖစ္ဖို႔ဆိုပါတယ္။ ကိုယ္ေတြးလိုက္တဲ႔အေတြးထဲမွာ ေလာဘ ေဒါသ၊ ေမာဟမပါဖို႔ (ကိေလသာမျဖစ္ဖို႔) အေရးႀကီးပါတယ္တဲ့။ လူေတြ ေန႔စဥ္နဲ႔အမွ် အေတြးထဲမွာ ေမ်ာေနၾကပါတယ္။ ကိုယ္လုပ္မယ့္အလုပ္ကို ဉာဏ္နဲ႔ေတြးေတာစဥ္းစားၿပီးလုပ္ႏိုင္သလို အျခားသူ တစ္ေယာက္အတြက္ ေတြးမိမယ္ဆုိရင္လည္း စဥ္းစားႏိုင္မယ့္ဉာဏ္လိုပါတယ္။ အေတြးတိုင္းက မွ်တ ေနဖို႔လိုပါတယ္။ ကိုယ့္အေတြးနဲ႔တင္ အျခားတစ္ေယာက္အေပၚ ေဒါသမထြက္သင့္ပါဘူး။ သူေျပာ လိုက္တဲ့စကား၊ သူလုပ္လိုက္တဲ့အျပဳအမူ၊ ဒါေတြဟာ ကိုယ့္အတြက္ေဒါသျဖစ္စရာေတြ ျဖစ္လာႏိုင္ တယ္။ သို႔ေပမယ့္ ဒါကို ဆက္ၿပီး မေတြးသင့္ေတာ့ပါဘူး။ ေဒါသကိုထပ္ၿပီး အေတြးပြားရင္ ေဒါသပဲ ထပ္ျဖစ္လာမယ္။ ကိစၥရပ္ေတြနဲ႔ႀကံဳႀကိဳက္မွဳတိုင္းမွာ လဲြမွားမွဳဆိုတာေတြေတာ့ရွိတတ္ၾကပါတယ္။ လဲြမွားမွဳေၾကာင့္ ကိုယ္ထင္ရာကို စြပ္စဲြေျပာဆိုမွဳေတြကိုလည္း မျပဳသင့္ပါဘူး။

ေဒါသမထြက္ဖို႔ဆိုတာက အဲဒီလူတစ္ေယာက္ကို နားလည္ေပးဖို႔ပါ။ အဲဒီလူတစ္ေယာက္အေပၚကို ကိုယ္က ဘယ္ေလာက္ထိ နားလည္ေပးႏိုင္မွာလဲ။ အစြန္းဆံုးထိေတြးၾကည့္ပါ။ ကိုယ္အင္မတန္ နားလည္ပါတယ္ဆိုတဲ့ သူအေပၚမွာေတာင္ တစ္ခါတစ္ေလ စိတ္ကြက္တာမ်ဳိးရွိတတ္ပါေသးတယ္။ ကၽြန္မကိုယ္တိုင္လည္း ျဖစ္ခဲ့ဖူးပါတယ္။ တစ္ခါတစ္ရံ ကိုယ္နားအလည္ဆံုးသူက ကိုယ့္ကို နားလည္မွဳ ျပန္မထားႏိုင္တဲ့အခါမ်ဳိး၊ ကိုယ့္ေစနာေတြကို အလဲြသံုးစားလုပ္ခံရတဲ့အခါမ်ဳိးမွာ ကိုယ္မခံမရပ္ျဖစ္တာ ေတြဟာ အဲဒီလူအေပၚ ကိုယ္က တကယ္နားမလည္ႏိုင္ေသးတာပဲျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။ ကၽြန္မအေနနဲ႔ အဲလိုမ်ဳိးႀကံဳေတြ႔ရတဲ့အခါလည္း သူ႔အေပၚကို ငါနားမလည္ႏိုင္ေသးပါလားဆိုတာ သိလာခဲ့ရပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ကို္ယ့္ဖက္က စိတ္မကြက္မိေအာင္ ႀကိဳးစားရပါတယ္။ လူ႔စိတ္ဆိုတာ ခန္႔မွန္းရအခက္ဆံုး အရာပါ။ ကိုယ့္စိတ္ကိုကိုယ္ခန္႔မွန္းေနျခင္းဟာ စိတၱာႏုပႆနာအားထုတ္ေနျခင္းတစ္မ်ဳိးပါပဲ။ ကိုယ္ဘာေတြေတြးေနသလဲ ဆိုတာလည္း ကိုယ္သိေနဖို႔ လိုအပ္ပါတယ္။

လူေတြရဲ႔ အားေနတဲ့စိတ္က အေတြးေပါင္းမ်ားစြာ ၀င္ေရာက္ေနရာယူတတ္ၾကပါတယ္။ တစ္ေန႔တစ္ေန႔ လူေတြရဲ႔ အေတြးေပါင္းမ်ားစြာေၾကာင့္ အဲဒီလူေတြ စိတ္မအားမလပ္ျဖစ္ၾကရၿပီး စိတ္ပင္ပန္းမွဳကို ခံစားေနရတယ္လို႔ ကၽြန္မ ေျပာခ်င္ပါတယ္။ ကိုယ္ကိုယ္တိုင္လည္း အဲဒီလိုအေတြးမ်ားစြာနဲ႔ ေန႔ရက္ မ်ားစြာကို ေက်ာ္ျဖတ္ေနရလို႔ပါ။ ဒါေပမယ့္ အေတြးဆိုတာ မ၀င္ေရာက္ဖို႔ တားဆီးလို႔မရပါဘူး။ တစ္ခ်ိန္မဟုတ္တစ္ခ်ိန္ေတာ့ အာရုံေတြအေပၚအမွီျပဳၿပီး အေတြးေတြျဖစ္ေပၚေနၾကတာပါပဲ။ အာရုံမ်ား ေပၚမွာ အေတြးမ်ားစြာျဖစ္ၾကပါတယ္။ အခ်ိန္နဲ႔အမွ် အေတြးမ၀င္ေရာက္ဖုိ႔ကို သတိထားၿပီးေနထိုင္လို႔ ရေပမယ့္ စိတ္အားလပ္ေနတဲ့အခ်ိန္ေတြမွာေတာ့ အေတြးေတြ၀င္လာျပန္္ပါတယ္။

ကၽြန္မတို႔ ပုထုဇဥ္ပုဂၢိဳလ္ေတြအေနနဲ႔ ေန႔စဥ္ေန႔တိုင္း အကုသိုလ္အလုပ္ေတြမ်ားလွပါတယ္။ အကုသိုလ္ အလုပ္ကို ကာယကံ၊ ၀စီကံတို႔နဲ႔ မလုပ္မိရင္ေတာင္ အေတြးေတြထဲ (မေနာကံ) ကေန အကုသိုလ္ေတြ ျဖစ္ပြားေနၾကပါတယ္။ သတိထားတတ္တဲ့ အက်င့္ကေလးကိုက်င့္ႏိုင္ရင္ေတာ့ အေတြးတစ္ခု၀င္လာ တိုင္း သတိနဲ႔ယွဥ္ၾကည့္ႏိုင္ပါလိမ့္မယ္။ အဲဒီေနာက္ အက်င့္ပိုရလာတဲ့အခါမွာေတာ့ အေတြးေတြ နည္းပါးလာၿပီး သတိထားတတ္တဲ့ အခ်ိန္ကေလးပိုမ်ားလာမယ္လို႔ယူဆပါတယ္။ ကိုယ္လုပ္တဲ့ အရာတိုင္းကို သတိေလးထားၾကည့္ရပါတယ္။ အေတြးေတြေနရာမွာ သတိအစားထိုးတဲ့သေဘာပါပဲ။ အဲဒီအခါ အေတြးမ်ားစြာေၾကာင့္ ျဖစ္ေပၚလာတတ္တဲ့ အျခားတစ္ေယာက္အေပၚ ေဒါသစိတ္ကေလး မာနစိတ္ကေလး မေက်မနပ္ျဖစ္တတ္တဲ့စိတ္ကေလးေတြ ေလ်ာ့နည္းသြားေလ့ရွိပါတယ္။ ဒါလည္း သတိအစားထိုးလာႏိုင္တဲ့ အခါမ်ဳိးမွသာပါ။ ေျပာေတာ့သာလြယ္တဲ့ကိစၥပါ လက္ေတြ႔မွာေတာ့ အေတာ္ မလြယ္လွပါဘူး။

တစ္ေန႔တစ္ေန႔ ကၽြန္မေတြးမိတဲ့ အေၾကာင္းအရာေတြကလည္း ေတာင္စဥ္ေရမရ ဆိုသလိုပါပဲ။ လူတစ္ေယာက္ရဲ႔့ အေတြးေတြထဲမွာ စားခ်င္တာ၊ ၀တ္ခ်င္တာ၊ သြားခ်င္တာ၊ လုပ္ခ်င္တာေတြ အေတာ္မ်ားပါတယ္။ ဒါေတြကလည္း အေတြးထဲကို မၾကာခဏေရာက္လာတတ္ပါေသးတယ္။ အဲဒီစိတ္ေတြကေတာ့ ကၽြန္မတို႔အဖို႔ မကင္းလြတ္ေသးပါဘူး။ အခုတေလာေတာ့ လူေတြရဲ႔စိတ္ ျဖစ္စဥ္ေတြကိုေတြးမိပါတယ္။ ကိုယ္ကုိယ္တိုင္ရဲ႔ စိတ္ျဖစ္စဥ္ေတြလည္းပါပါတယ္။ ေလာေလာဆယ္မွာ ေတာ့ ေနထုိင္ရတာမေကာင္းလို႔ အဆင္မေျပျဖစ္တိုင္း ….

“ ငါဘာလို႔ ခဏခဏ ေဒါသေတြထြက္ေနပါလိမ့္” လို႔ ေတြးေတြးမိေနပါေတာ့တယ္။

ဏီလင္းညိဳ တဂ္ထားတဲ့ တဂ္ပိုစ့္ေလးပါ။

ဏီလင္းညိဳေရ အေတြးအေၾကာင္း အေတြးပြားၿပီးေတာ့ ေရးလိုက္ပါတယ္။ ေက်နပ္ပါေစ။

ဒီေလာက္ပဲေရးတတ္လို႔ပါ း)))