မွန္တာေျပာတာ ဘာျဖစ္လဲ???

ရြာတစ္ရြာမွာစကားမဆင္မျခင္ေျပာတတ္တဲ့ အဖြားတစ္ေယာက္ရွိသတဲ့။ အဖြားစရုိက္ကတစ္မ်ဳိး။ သူႏွင့္ဆိုင္သည္ျဖစ္ေစ မဆိုင္သည္ျဖစ္ေစ ၀င္ေရာက္စြက္ဖက္ေျပာဆို တတ္တဲ့အက်င့္ပါ။ သား သမီးေတြက အက်ဳိး အေၾကာင္းျပၿပီးဆင္ျခင္ဖို ့ ေျပာၾကေပမယ့္
“ မွန္တာကိုေျပာတာ ဘာျဖစ္သလဲ” ဆိုတဲ့ သူရဲ ့လက္သံုးစကားေအာက္မွာပဲ သားသမီးေတြရဲ ့ႀကိဳးစားမွဳေတြ ပ်က္ျပယ္သြားရပါတယ္။

အဖြားနဲ ့ဆက္ဆံလိုက္ရင္ တစ္ေန ့မဟုတ္တစ္ေန ့မ်က္ႏွာပ်က္စရာ၊ စိတ္တိုစရာနဲ ့ႀကံဳရပါ တယ္။ ဒါေၾကာင့္ အိမ္နီးနားခ်င္းမ်ားသာမက တစ္ရြာလံုးနီးပါး အဖြားနဲ ့ေျပာဆို ဆက္ဆံမွဳကို ေရွာင္လာၾကပါတယ္။ သားသမီးမ်ားမ်က္ႏွာေၾကာင့္ မလႊဲသာလို ့ တစ္ခါတစ္ရံဆက္ဆံမိျပန္ ရင္လည္း စိတ္ဆိုး ေဒါသထြက္စရာနဲ ့ႀကံဳ ၾကရျပန္ပါတယ္။

အဖြားအေျပာအဆိုေၾကာင့္ ျပႆနာတစ္ခုမဟုတ္တစ္ခုအၿမဲႀကံဳေနရလို ့ သားသမီးမ်ားပင္ အဖြားဒဏ္ကို မခံႏိုင္ေတာ့တဲ့အေျခအေနကိုေရာက္လာပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ပတ္၀န္းက်င္နဲ ့

ေ၀းရာရြာအျပင္ဖက္ တဲေလးတစ္လံုးေဆာက္ၿပီး အဖြားကိုထားရပါတယ္။ အဖြားကေတာ့ ရြာျပင္ကိုထုတ္ခံထားရေပမယ့္ သူ ့ဖက္ကတစ္ျပားသားမွအေလ်ာ့မေပးဘူး။ မွန္တယ္ထင္ရင္ ဘယ္သူ ့ကိုမွအလြတ္မေပးဘူး။ ေျပာၿမဲ ပါပဲ။

ဒီလိုနဲ ့ေနလာလိုက္တာ တစ္ေန့ေတာ့ခရီးသြားဧည့္သည္တစ္ေယာက္ ေရဆာလြန္းလို ့ အဖြားတဲသို ့ ေရာက္လာၿပီး ေရေတာင္းေသာက္ပါတယ္။ ခရီးသြားဧည့္သည္က မ်က္စိတစ္ဘက္ပ်က္ေနသူျဖစ္ပါ သတဲ့။ ေသာက္ေရသာမကပါဘူး အဖြားကအျခားစားေသာက္ဖြယ္ေတြကိုပါ ပ်ဴပ်ဴငွာငွာ ခ်ေကၽြးဧည့္ခံပါတယ္။ ဧည့္သည္က ပတ္၀န္းက်င္အေျခအေနကိုအကဲခတ္ၿပီး အိမ္သားေတြဘယ္ကိုသြားၿပီး အလုပ္ လုပ္ေနၾကတာလဲ၊ တစ္ေယာက္မွမေတြ ့ၾကပါလား လို ့ေမးေတာ့ တစ္ေယာက္တည္းေနထိုင္ေၾကာင္း။ အမွန္ကိုေျပာလို ့ဆိုၿပီး သားသမီးေျမးမ်ားသာမက တစ္ရြာလံုးကမႀကိဳက္ၾကေၾကာင္း။ မိမိကို၀ိုင္းပယ္ၿပီး ရြာအျပင္သို ့ထုတ္ထားလိုက္ေၾကာင္း ေျပာျပလိုက္ပါတယ္။

အဖြားကိုၾကည့္ၿပီး ဧည့္သည္ကအလြန္သနားသြားပါတယ္။ ဒီေလာက္ အသက္အရြယ္ႀကီးရင့္ေနတဲ့ မိခင္အိုကိုပစ္ထားရက္တဲ့ သားသမီးမ်ား ကိုလည္း ေဒါသထြက္မိပါတယ္။ စာနာမွဳကင္းမဲ့သူေတြလို ့ ယူဆၿပီး ရြာသားမ်ားကိုလည္း အျပစ္တင္မိပါတယ္။ တဆက္တည္းမွာပဲ ဘယ္လိုအမွန္စကားကို ေျပာလို ့ဒီေလာက္ ရက္ရက္စက္စက္ ၀ိုင္းပယ္ထားၾကတာလဲလို ့လည္းေတြးေနမိပါေသးတယ္။

ဒီလိုနဲ ့အဖြားေကၽြးတဲ့အစားကိုလည္းစား၊ ေရလည္းတ၀ေသာက္ရင္း တဲေရွ ့ သစ္ပင္ေအာက္ခံုမွာ အဖြားနဲ ့အေတာ္ၾကာေအာင္စကားေျပာေနမိပါတယ္။ အခ်ိန္အေတာ္ၾကာသြားတဲ့အခါ ခရီးသြားဧည့္သည္ဟာ ခရီးေ၀းဆက္ရအံုးမွာမို ့သြားခြင့္ျပဳဖို ့ အဖြားကိုေျပာဆိုႏုတ္ဆက္ၿပီးထြက္လာခဲ့ပါတယ္။ မလွမ္းမကမ္းေရာက္တဲ့အခါမွာေတာ့ သူ ့ ကိုရည္ညႊန္းေခၚေ၀ၚလိုက္တဲ့ အဖြားရဲ ့အသံကိုၾကားလိုက္ရပါေတာ့တယ္။ သူ ့ကို ရည္ညႊန္းေျပာသံကိုၾကားလိုက္ေတာ့မွ ဘယ္လိုအမွန္စကားကိုေျပာလို ့သား သမီးေတြ သာမက တစ္ရြာလံုးကအဖြားကို၀ိုင္းပယ္ထားၾကတယ္ဆိုတာ ခရီးသြားဧည့္သည္ ခ်က္ခ်င္း သေဘာေပါက္သြားပါတယ္။ ဒါတင္မက သားသမီးမ်ားနဲ ့တစ္ရြာလံုး အေပၚျဖစ္ေပၚခဲ့တဲ့ေဒါသစိတ္ အျပစ္ျမင္စိတ္ေတြလည္း လြင့္စင္သြားပါေတာ့တယ္။ ခရီးသြားဧည့္သည္ ၾကားလိုက္ရတာက ….

“ ဟဲ့ မ်က္စိတစ္ဖက္ကန္းေနတဲ့ခရီးသြားသူငယ္၊ မင္းလြယ္အိတ္ ဒီမွာေမ့က်န္ခဲ့ၿပီ” ဆိုတဲ့အဖြားရဲ ့ အသံုးအႏွဳန္းပါ။

ဘယ္ေလာက္ပင္ဟုတ္မွန္ေနပါေစ၊ မေျပာသင့္တဲ့စကားေတြေလာကမွာအမ်ားႀကီးပါ။ ခိုးတတ္၊ ၀ွက္တတ္သူကို သူခိုးႀကီးလို ့ ေခၚရင္ အေခၚခံရသူမႀကိဳက္သလို၊ ေထာင္က်ဖူးသူကို လုူေရွ ့ သူေရွ ့မွာ ေထာင္ထြက္ႀကီးလို ့ေျပာဆိုရင္လည္း မၾကိဳက္တတ္ပါဘူး။ "တို ့ကေတာ့ အမွန္ေျပာတာပဲ ႀကိဳက္တယ္" လို ့ဆိုတဲ့သူပင္ သူ ့ရဲ ့လွ်ဴိ ့၀ွက္ခ်က္၊ အားနည္းခ်က္ကို တစ္ေယာက္ေယာက္ကထုတ္ေဖာ္ေျပာဆို လိုက္ရင္ စိတ္ဆိုးတတ္ပါတယ္။ တစ္ခ်ဳိ ့က အၿငိဳးထားတုန္ ့ျပန္တတ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဒီလိုစကားမ်ဳိး ဟာမွန္ေပမယ့္ အေျပာခံရသူလည္းမႀကိဳက္၊ မိမိနဲ ့သူတစ္ပါးလည္းအက်ဳိးမရွိတဲ့စကားလို ့ေျပာရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။

အရွင္နႏၵေသနာလကာၤရ ရဲ ့ဘာသာေရးအႏွစ္သာရမ်ား (စာစဥ္ -၂) မွ
ေကာက္ႏုတ္ေရးသားထားျခင္းျဖစ္ပါတယ္။

မွတ္ခ်က္။ ။ ေခါင္းစဥ္ကေတာ့ ကၽြန္မႏွစ္သက္ရာေရြးထားျခင္းပါ။ ေခါင္းစဥ္နဲ ့ပတ္သတ္လို ့ရုိင္းမ်ားေနရင္ ကၽြန္မသာအျပစ္ရွိသည္ဟု၀န္ခံပါသည္။