သူတပါး၏ အိုျခင္းဆင္းရဲ၊ နာျခင္းဆင္းရဲ၊ ေသျခင္းဆင္းရဲကို လူအမ်ား သိလြယ္ ျမင္လြယ္ ထင္လြယ္ၾကပါသည္။
ထို႔ေၾကာင့္- ယခု ငါမအိုေသး ငါမနာေသး ငါမေသေသးဟု ယူဆထားၿပီး ေနာက္မွ အိုမည္ နာမည္ ေသမည္ဟု ထင္ေနမိပါသည္။ ထုိသူမ်ား သတိႏွင့္ အသိလြတ္ေနၾကပါသည္။
မွတ္စု (၉)
အသိႏွင့္ သတိလြတ္ေနသူမ်ား
အမ်ိဳးအစား
ဘာသာေရးဆိုင္ရာ
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
7 ေယာက္ေဆြးေႏြးခ်က္:
ဟုတ္ပါတယ္.. ကိုယ္တိုင္လည္း ခုလိုဘဲ သတိလက္လြတ္ေနမိတယ္..
သတိေပးတဲ႕အတြက္ေက်းဇူးပါ...
ဆင္ျခင္ႏွလံုးသြင္းရပါဦးမယ္..
ဟုတ္တယ္အမေရ... သတိလြတ္ေနမိတယ္။ အခ်ိန္နဲ႔အမွ် အုိေနၾကတာ။ ေၾကာက္စရာႀကီး။
မွန္တယ္ အမေရ... တေန႔တေန႔ ကိုယ့္ရုပ္ကို ျပန္ၾကည့္ အိုစာလာတာပဲ... စကၠန္႕နဲ႕အမွ် အိုမင္းေနတာကိုေတာ့ ၀ိပႆနာနဲ႕မွ ျမင္မွာပဲ... သို႔ေသာ္လည္း.. သို႔ေသာ္လည္း... မိတ္ကပ္ေတြကေကာင္းေတာ့... း))))
ခင္မင္တဲ့
ေန၀သန္
မမနမ္းေရ.. ပူးေတလည္း အသိနဲ႔ သတိလြတ္ေနတာ ႀကာျပန္ၿပီ... ျပန္ဆင္ျခင္ရဦးမယ္... ရန္ကုန္က ျပန္လာခါစကေတာ့ ရိပ္သာက ထြက္လာခါစဆိုေတာ့ အရာရာ သတိေလး ကပ္ေနေသးတယ္.. ခုဆိုရင္ ေဒါသထြက္စရာရွိလဲ ေထာင္းခနဲ၊ ဝမ္းနဲစရာရွိလဲ ခ်က္ခ်င္းနဲ႔ ကိုယ့္ကိုကိုယ္မပိုင္ အခ်ိန္မေရြး ေသမင္းက လာေခၚႏိုင္တဲ႔ မျမဲတဲ႔ဘဝဆိုတာႀကီးကို ျပန္ေမ့ေနတာ ႀကာျပန္ေပါ႔...မမေရ
ေက်းဇူးပါ မမနမ္းေရ.. မမပို႔စ္ေလးေႀကာင္း အသိတရားေလး ျပန္ဝင္လာတယ္...ျပန္ႏွလံုးသြင္းဆင္ျခင္ရဦးမယ္...
တစ္ေန႔တစ္ေန႔ သတိလြတ္ခ်ိန္က သတိရွိခ်ိန္ထက္ ပိုမ်ားပါတယ္ လို႔ ကိုယ့္ကိုယ္တိုင္လည္း ဆင္ျခင္မိ ပါတယ္။
လာလည္သူအားလံုးကိုေက်းဇူးပါ။
အစ္မေရ... ဟုတ္တယ္ေနာ္... ခုနကေလးတင္ သူငယ္ခ်င္းနဲ႔ ေျပာေနတာ... ခုအသက္အရြယ္ (၃၀ ျပည့္ခါနီး) မွာေတာင္ ခႏၶာကိုယ္မွာ အိုျခင္းကို စခံစားေနရၿပီလို႔... တိုတိုေလးနဲ႔ ထိမိတဲ့ ဓမၼစာစုအတြက္ ေက်းဇူးအထူးပါ အစ္မအနမ္းေရ...
ဗုဒၶဘာသာျမန္မာလူမ်ိဳးေတြ ကမာၻ႔ႏုိင္ငံအရပ္ရပ္မွာ ကြ်န္သဖြယ္၊ သူေတာင္းစားသဖြယ္ ေနထုိင္ေနရတာ မထူးဆန္းပါဘူး။ ဗုဒၶဘာသာဝင္မ်ား ကိုးကြယ္ေနတဲ့ ေဂါတာမကုလားကိုယ္တုိင္က အိမ္တကာလွည့္ျပီး သူေတာင္းစားလုိ ေတာင္းစားေနမွေတာ့ သူ႔ကို ကိုးကြယ္ေနၾကတဲ့ သူေတြသူေတာင္းစားသဖြယ္ ၊ ကြ်န္သဖြယ္ျဖစ္ေနတာ မထူးဆန္းပါဘူး။
Post a Comment