တစ္ခါကရြာတစ္ရြာမွာ ဆရာႏွင့္တပည့္၂ဦး၊ အိမ္တစ္အိမ္မွာအတူေနထိုင္ၾကၿပီး၊
တပည့္မွာဆရာ့စကားကိုေၿမ၀ယ္မက်နားေထာင္၍ ရုိးသားသူတစ္ဦးၿဖစ္ပါတယ္။
တစ္ေန ့မွာဆရာကကိစၥရွိလို ့-" တပည့္ေရ၊ ဆရာအၿပင္သြားအံုးမယ္ ထမင္းခ်က္ထားကြာ" လို ့မွာခဲ့ပါတယ္။
ဆရာအၿပင္ကၿပန္လာၿပီး" တပည့္ေရ၊ ထမင္းစားၾကရေအာင္ခူးကြာ" လို ့ေၿပာလိုက္ေတာ့၊ တပည့္ကလည္းခူးၿပီးတာနဲ ့ဆရာက " ဟင္းေကာကြာ" လို့ေမးတယ္။
ထိုအခါတပည့္က" ဆရာကထမင္းပဲခ်က္ထားလို ့မွာတာကို" ဟုၿပန္ေၿဖတယ္။
ဆရာက အားမလိုအားမရနဲ ့" တပည့္ရာရုိးပါ့၊ ဆရာက 'တစ္' ဆိုရင္၊ တပည့္က 'ႏွစ္' 'သံုး' အထိစီစဥ္ထားရတယ္ကြ၊မွတ္ထားသိလား လို့ေၿပာပါတယ္။
အဲဒီလိုနဲ ့တစ္ေန ့မွာေတာ့ ဆရာဖ်ားေနလို ့တပည့္ကို" ေဆးဆရာသြားပင့္ခဲ့ကြာ" ေၿပာေတာ့၊ တပည့္လည္းအေၿပးတစ္ပိုင္းနဲ ့အိမ္ကထြက္သြားတယ္။
ခဏၾကာတပည့္ၿပန္လာၿပီး ဆရာက-"တပည့္ေရ၊ ေဆးဆရာပင့္ခဲ့ၿပီလား" လို ့ေမးေတာ့၊
တပည့္ေၿဖလိုက္ပံုမွာ-" ဆရာကၽြန္ေတာ့္ကိုသြန္သင္တဲ့အတိုင္း၊ ေဆးဆရာလည္းပင့္ၿပီ၊
ေနာက္ၿပီးအေခါင္းနဲ ့ဘုန္းၾကီးပါပင့္လာပါတယ္ခင္ဗ်ာ"
ထြန္းေက်ာ္(ဇ၀နၪာဏ္၊ ဟာသဟန္) မွကူးယူေရးသားတင္ၿပသည္။
ကၽြန္မ Blog မွာဘုရားတရားအေၾကာင္းေတြခ်ည္းဖတ္ရတာ၊ ၿငီးေငြ ့တယ္တို ့၊ မဖတ္ခ်င္ပါဘူး
တို ့ဆိုတဲ့သူေတြအတြက္ ရီစရာဟာသေတြထည့္ထားေပးတာပါ။
0 ေယာက္ေဆြးေႏြးခ်က္:
Post a Comment